بیماری اوتیسم را چقدر می شناسید؟! | اوتیسم چیست؟ | درمان اوتیسم

بیماری اوتیسم

بیماری اوتیسم را چقدر می شناسید؟

اوتیسم یک شرایط عصبی- رفتاری پیچیده است که شامل اختلال در تعاملات اجتماعی و رشد کلامی و مهارتهای ارتباطی به همراه رفتارهای تکراری و دشوار است. به علت طیف وسیعی از نشانه‌ها، بیماری اوتیسم در حال حاضر با نام اختلال طیف اوتیسم (ASD) نامیده می شود.

بیماری اوتیسم شامل اختلال در طیف وسیعی از نشانه‌ها و مهارت‌ها در سطوح مختلف است. بیماری اوتیسم درجات گوناگونی دارد از خفیف تا شدید. امکان دارد یک نقص ساده باشد که زندگی فرد را تا حدی محدود می کند یا امکان دارد ناتوانایی شدیدی باشد که در آن احتیاج به مراقبت‌های خاص است.

کودکان مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباطات اجتماعی مشکل دارند. آن‌ها درک آنچه دیگران فکر و حس می کنند، برایشان دشوار است. این امر برای آن‌ها بسیار دشوار است که احساسات و عواطف خود را از طریق کلمات، ژست‌ها، حالات صورت یا لمس کردن بیان کنند.

 کودک مبتلا به اوتیسم بسیار حساس است ممکن است با صداها، لمس، بوها یا مناظری که به نظر دیگران معمولی می‌رسد، شدیدأ دچار مشکل شوند – گاهی وقتها خسته می‌شوند.

کودکان مبتلا به اوتیسم امکان دارد حرکات بدن تکراری مانند تاب خوردن، قدم زدن و یا دست زدن داشته باشند. آن‌ها امکان دارد پاسخ‌های غیر معمول به اشخاص، وابستگی به اشیاء، مقاومت در مقابل تغییر در روال‌های خود و یا رفتار تهاجمی یا خودخواهانه‌ای داشته باشند. گاهی وقتها امکان دارد هرگز متوجه اشخاص، اشیاء یا فعالیت‌های اطراف خود نشوند. برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم هم ممکن است تشنج را تجربه نمایند. در برخی موارد، این تشنج‌ها امکان دارد تا نوجوانی رخ ندهد.

افرادی که دچار اوتیسم هستند، گاهی مهارت‌های گوناگونی دارند. آن‌ها شاید در برقرار نمودن رابطه با دیگران مشکل داشته باشند، ولی امکان دارد مهارت‌های غیرمعمول در زمینه‌های دیگری مثل نقاشی، ساخت موزیک، حل مسائل ریاضی و یا حفظ کردن برخی مطالب داشته باشند. به همین سبب، امکان دارد در تست‌های هوش غیرکلامی دارای هوش میانه یا حتی بالاتری باشند.

علائم بیماری اوتیسم

نشانه‌های اوتیسم بطور معمول در طول سه سال ابتدای زندگی آشکار می شود. برخی از کودکان از لحظه تولد علائمی دارند. بعضی دیگر اول نرمال به نظر می‌رسند، ولی از هجده تا سی و شش ماهگی به یکباره علایم این بیماری را نشان می دهند.

به هرحال در حال حاظر مشخص شده است که در بعضی اشخاص تا زمانی که در اجتماع حضور پیدا نکنند نشانه‌های ناهنجاری‌های ارتباطی را نشان نمی‌دهند. اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران گسترش دارد. اوتیسم هیچ محدودیت نژادی، قومی یا اجتماعی ندارد. درآمد خانواده، سبک زندگی یا سطوح تحصیلی بر کودکان مبتلا به اوتیسم هیچ تاثیری ندارد.

گفته می شود اوتیسم در حال افزایش است؛ با وجود این، بطور کامل مشخص نشده است که آیا افزایش مرتبط به تغییرات در شیوه تشخیص آن است یا اینکه آیا این افزایش به علت بروز بیماریهای دیگری رخ می دهد.

اوتیسم فقط یک سندروم است که درحال حاضر تحت ناهنجاریهای طیف اوتیسم قرار دارد. دیگر اختلالات اجتماعی یا بیماریهایی که در محدوده این طیف قرار می گیرند شامل:

-اختلال اوتیسم (در خودماندگی)

این چیزی است که اغلب مردم وقتی کلمه «اوتیسم» را می‌شوند؛ به ذهنشان می‌رسد. به اختلال در برقراری ارتباطات، تعاملات اجتماعی و بازی‌های تخیلی در کودکان زیر سه سال اشاره دارد.

-سندرم اسپرگر

این کودکان مشکل کلامی ندارند – در تست‌های هوش میانگین هوش بالاتر از میانه دارند، ولی مانند کودکان اوتیسمی در تعاملات و ارتباطات اجتماعی مشکل و محدودیت دارند.

-اختلال رشد کامل (PDD)

به عنوان اوتیسم غیرمعمول شناخته شده است. این نوعی از دسته همگانی و فراگیر برای کودکانی است که بعضی از رفتارهای اوتیسیک را نشان می دهند، ولی در دسته‌های دیگر قرار نمی‌گیرند.

-اختلال تخریب دوران کودکی

این کودکان بطور رایج به مدت دست کم دو سال بطور مرتب رشد می نمایند و بعد بخش اندکی یا بیشتر مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی خود را از دست می دهند. این اختلال بسیار نادر و کم یاب است و وجود آن به عنوان یک شرایط جداگانه، موضوع مورد بحث و چالش انگیز در میان بسیاری از متخصصان بهداشت روانی است.

-سندروم رت (rett)

قبلا در طیف اوتیسم بوده است، ولی اکنون تایید شده است که دلیل Rett ژنتیکی است و در طیف اوتیسم قرار نمی‌گیرد. گسترش سندروم rett در دختران وجود دارد. در حقیقت بطور طبیعی آغاز به رشد می نمایند، ولی بعد از آن رابطه و مهارت‌های اجتماعی خود را از دست می دهند. از سن یک تا چهار سالگی، استفاده‌ی هدفمند از دستان خود را از دست می دهد. کودکان مبتلا به سندروم Rett غالبا در عملکردهای شناختی شدیدأ مبتلا به اختلال می‌شوند.

یه پیشنهاد ویژه

مرکز مشاوره و کلینیک روانشناسی بوجیکا کادر روانپزشکی و روانشناسی کودک مجربی داره که شما می توانید از خدمات این متخصصین استفاده کنید.

همین حالا اقدام کن

علت بیماری اوتیسم چیست؟

با توجه به اینکه اوتیسم سوابق خانوادگی دارد، اغلب پژوهشگران فکر می کنند که ترکیبی از ژن‌ها عامل ایجاد بیماری اوتیسم در کودک است. ولی فاکتورهای خطر وجود دارد که احتمال داشتن یک کودک مبتلا به اوتیسم را افزایش می دهد. سن بالای مادر یا پدر درصد مبتلا شدن به یک کودک مبتلا به اوتیسم را افزایش می دهد.

از آنجا که یک خانم باردار پیش روی مواد روانگردان یا مواد شیمیایی خاص قرار می گیرد، کودک او بیشتر ممکن است مبتلا به اوتیستیک باشد. این عوامل خطر شامل استفاده از الکل، شرایط متابولیک مادران از جمله دیابت و چاقی و مصرف دواهای ضد انعقاد طی ماه‌های حاملگی است. در برخی موارد، اوتیسم به علت یک اختلال متابولیک مادرزادی از فقدان وجود یک آنزیم و سرخچه رخ می دهد.

گرچه بعضی اوقات علت مشخصی برای اوتیسم وجود ندارد، شواهدی هم وجود ندارد که واکسیناسیون سبب پیدایش اوتیسم شود.

اینکه عینا چه عاملی سبب پیدایش اوتیسم می شود مشخص نشده است. پژوهش‌ها نشان می دهد که این شاید از ناهنجاری هایی در قسمت هایی از مغز رخ دهد که تفسیر پیام‌های دریافتی از اندام‌های حسی و پردازش گفتار در مغز را برعهده دارند.

پژوهشگران همچنین دریافتند شواهدی علت براینکه محیط روانشناختی کودک، نظیر شیوه نگهداری از کودکان – سبب پیدایش اوتیسم می شود نیز وجود ندارد.

لینک منبع

درمان اوتیسم و اختلالات مشابه به صورت تخصصی در کلینیک کودک و خانواده بوجیکا، توسط متخصصان این مرکز انجام می شود. 

مقالات مرتبط

علل اختلال اوتیسم و روش های درمانی

کودکان اوتیسم می توانند به مدرسه و دانشگاه بروند؟

اوتیسم و علائم اولیه آن در کودکان

7 شیوه مهم و موثر در درمان اوتیسم

درمان اوتیسم به روش دارو درمانی