نوابغ اوتیسم
موفقیت نوابغ اوتیسم
وقتیکه اشخاص مشهور مبتلا به اوتیسم در زمینه زندگی شخصی و موفقیت خود حرف می‌زنند، علاقه مندی ما در زمینه اختلال طیف اوتیسم بالا می رود.
لئون کارنر ۷۰ سال قبل در سال ۱۹۴۴ اوتیسم را توصیف کرد بطوری که پیش از آن اوتیسم را گزارش نکرده بودند و به بیان دیگر گسترش و شیوع آن صفر بود.
گرچه اختلال اوتیسم به تازگی شناخته و کشف شده و توسط محققان مورد توجه و بررسی قرار گرفته است ولی این موضوع به معنای این نیست که اوتیسم در گذشته وجود نداشته است.
با مطالعه گزارشات و مستندات تاریخی از شرح زندگی و حالات اشخاص مشهور متوجه می‌شویم که بسیاری از آنها به اختلالات طیف اوتیسم مبتلا بوده و با داشتن این مشکل توانسته اند به موفقیت برسند و جایگاه بالایی در تاریخ علم و دانش داشته باشند.
۱ ولفگانگ آمادئوس موتسارت | نوابغ اوتیسم
موتزات یکی از مشهورترین نوابغ جهان هنر است که به موفقیت های بسیاری دست یافته است. او دارای حالات صورت و حرکات ثابت غیرعمدی دست و پا بوده است. شنوایی موتزارت بسیار حساس بوده و صداهای بلند او را آزار می‌داده بطوریکه او را مریض می‌کرد. گزارش‌های دیگر نشان می دهد که او بیش از اندازه فعال بوده و یک روز که او خسته بوده شروع به پریدن کرده، از بالای میز و صندلی می‌پریده و مانند یک گربه میو میو می‌کرده و دائم در حال پشتک زدن بوده. به طور معمول این ویژگی‌ها و رفتارها نشان می دهد که موتزارت دچار اختلالات طیف اوتیسم بوده است.
۲- آلبرت انیشتین از نوابغ اوتیسم
مشهورترین شخص مبتلا شده به اوتیسم، فیزیکدان و دانشمند بزرگ آلبرت انیشتین است. انیشتین در تعاملات اجتماعی مشکلات زیادی داشته و روحیش بسیار حساس بود. شواهد و مدارک به جا مانده از دوره کودکی انیشتین مشخص کرده که انیشتین در دوره مدرسه در برقرار نمودن رابطه کلامی با بقیه مشکل داشته.
انیشتین در مدرسه با مشکلات زیادی روبه رو بوده و شیوه‌های مرسوم تدریس در آن زمان با شرایط او سازگاری نداشته و انیشتن قادر نبود خود را با آن شرایط تطبیق بدهد. اهمیتی به غذا خوردن نمی‌داد و برای غذا خوردن زمان بندی خاصی نداشته و مانند بسیاری از اشخاص اوتیسمی به نوع لباس پوشیدن، رنگ بندی و حتی بوی موجود در محیط بی توجه بود. با وجود این، همه‌ی اوتیستیک‌ها متفاوت هستند و بنابراین مشخص نشده است که آیا این باید بعنوان یک خصیصه اوتیسمی طبقه بندی شود یا خیر.
انیشتین ازدواج کرد و ثمره این ازدواج سه فرزند بود. علی رغم این، همسرش شرایط دشواری را از نظر زندگی با آن داشت گرچه انیشتین عاشق فرزندانش بود و نسبت به آنها نگران بود، ولی نمی‌توانست بچه هایش را لمس کند. در حقیقت این ویژگی‌ها نشاندهنده این است که انیشتین در طیف اوتیسم قرار دارد.
نگاه اول ما از متن این است علی رغم این که انیشتین متفاوت بود و در حقیقت این تفاوت سبب شد ایده هایی را کشف کند و معروف شود. نگاه دوم اینکه افرادیکه در نظر ما متفاوتند را به ما نشان می دهد که همواره متفاوت بودن بد نیست. این چیزیست که قبول و پذیرفته شده است.
یه پیشنهاد ویژه
مرکز مشاوره و کلینیک روانشناسی بوجیکا کادر روانپزشکی و روانشناسی کودک مجربی داره که شما می توانید از خدمات این متخصصین استفاده کنید.
همین حالا اقدام کن
۳- چارلز داروین از نوابغ اوتیسم
پروفسور مایکل فیتز جرالد تحقیقاتی را در زمینه چارلز داروین انجام داد. فیتزجرالد اظهار نمود که داروین یک کودک تنها و منزوی بوده و حتی هنگامی که بزرگ شد، تا آنجایی که می‌توانسته از تعامل با بقیه پرهیز می‌کرده است. در رابطه با سایر افراد به جای رابطه چشمی بیشتر از نوشتن نامه استفاده می‌کرد. این شبیه به اوتیسم‌های دیگرست که شیوه‌های دیگری را برای ارتباط برقرار می کنند که متفاوت از صحبت مستقیم است.
داروین چیزهای زیادی را گردآوری می‌کرد و کنجکاوی می‌کرد نسبت به شیمی و مکانیک. این توجه ثابت و خاص به موضوعات و اشیاء یکی دیگر از خصوصیت‌های اشخاص اوتیسیک است.
داروین مانند بخش زیادی از مبتلایان به اوتیسم که به خیال پردازی و تجسم هر چیز می‌پردازند، یک متفکر تجسمی بوده است. همانگونه که بخش زیادی از مبتلایان به اوتیسم به صورت فضایی فکر می کنند.
