وسواس موکنی | عوارض تریکوتیلومانیا | درمان تریکوتیلومانیا
افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ممکن است موها را از ناحیه سر ، ابروها ، مژگان ، بازوها یا ناحیه تناسلی بیرون بیاورند. این مشکل کمی در زنان شایع تر است ، اما بر افراد در هر جنس و سنین مختلف تأثیر می گذارد.
وسواس موکنی
وسواس موکنی
هنگامی اتفاق می افتد که کشیدن مو به یک اجبار جدی تبدیل می شود. وسواس موکنی کلمه ای خنده دار است ، اما اختلالی که آن را توصیف می کند یعنی کشیدن مو می تواند برای کودکان و نوجوانان یک مشکل جدی باشد. وسواس موکنی از کلمات یونانی trich (مو) و tillein (برای کشیدن یا گرفتن) گرفته می شود و با کشیدن هدفمند موهای خود از هر قسمت از بدن مشخص می شود. این مربوط به اختلال وسواس است ، زیرا طبیعت این عمل اجباری است و فرد تمایل دارد برای کاهش ناراحتی یا اضطراب این عمل را انجام دهد.
تشخیص بیماری وسواس موکنی دشوار است زیرا افراد مبتلا به این اختلال معمولاً در مورد کشیدن مو و ریزش موهای خود پنهان کاری می کنند و درمان این افراد چالش برانگیز است زیرا کشیدن مو به آنها کمک می کند احساسات منفی را مدیریت کنند.
وسواس موکنی چیست؟
افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ممکن است موها را از ناحیه سر ، ابروها ، مژگان ، بازوها یا ناحیه تناسلی بیرون بیاورند. این مشکل کمی در زنان شایع تر است ، اما بر افراد در هر جنس و سنین مختلف تأثیر می گذارد. یکی از نشانه های این اختلال تلاش های مکرر برای کاهش یا متوقف کردن کشیدن مو ، بدون موفقیت است. دیگر اینکه ، باعث پریشانی یا اختلال قابل توجهی می شود ، که می تواند به شکل شرم ، خجالت و عقب نشینی از فعالیت های اجتماعی و سایر موارد باشد.
در صورت عدم درمان ،این اختلال می تواند منجر به ریزش مو ، لکه های طاسی ، عدم وجود ابرو یا مژگان و آسیب پوستی در فولیکول ها شود. بچه ها ممکن است دچار رویش موهای زبر شوند. سپس ، هنگامی که مو شروع به رشد مجدد خود می کند ، اغلب خارش دارد ، که باعث می شود فرد دوباره آن را بیرون بکشد تا ناراحتی را برطرف کند ، بنابراین چرخه ای ایجاد می کند.
برای بیش از 20 درصد از مبتلایان به این مشکل که همچنین به تریکوفاژی (خوردن موهای خود) مشغول هستند ، این همچنین می تواند منجر به چیزی به نام تریکوبوزار یا رویش موهای زائد در دستگاه گوارش شود که اغلب نیاز به برداشتن توسط جراحی دارند.
انواع مختلفی از وسواس موکنی
جری بابریک ، دکترای روانشناسی بالینی در موسسه روانشناسی می گوید: باوجود ماهیت یکسان وسواس موکنی دو نوع اصلی از این اختلال وجود دارد. نوع خودکار و نوع عامدانه.
در کشیدن خودکار مو ، فرد حتی ممکن است متوجه نشود که او این کار را انجام داده است . به عنوان مثال ، او می تواند با تماشای تلویزیون شروع به کندن موهای خود کند ، سپس به پایین نگاه کند و متوجه شود که مبل پر از موهایی است که او کنده است.
در کشیدن موی نوع عامدانه ،این عمل بسیار عمدی انجام می شود زیرا احساس خوبی برای فرد دارد. غالباً ، افراد درگیر این نوع مشکل برای مشارکت در درمان ،صبر می کنند.
تعیین اینکه فرد درگیر کدام نوع وسواس موکنی ست به روند درمان کمک خواهد کرد. دکتر بوبریک توضیح می دهد: “این تشخیص فقط به رفتار کشیدن مو توجه نمی کند ، بلکه به طور جدی درک می کند که چه عملکردی در پشت آن وجود دارد.” این کار از طریق مصاحبه با کودک و گزارش از والدین و معلمان انجام می شود.
برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه ی
وسواس موکنی و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان کلینیک بوجیکا تماس بگیرید02126767945 – 02122636858- 09212773724
علاوه بر دو نوع کشیدن مو ، جنبه دیگری از رفتار همان کاری است که افراد با مو انجام می دهند. دکتر بوبریک توضیح می دهد: “گاهی اوقات شخص فقط مو را می کشد و آن را روی زمین می ریزد ، یا بعضی از افراد مو را در کیسه های خاصی ذخیره می کنند.
” وی گفت: “در موارد دیگر ممکن است افراد موها را بیرون بکشند و بررسی کنند تا مطمئن شود که آیا ریشه را کشیده است یا نه ؟ ، ممکن است با ریشه بازی کنند یا مو را در انگشتان خود بچرخانند. آنها ممکن است رشته مو را بر روی لب های خود قرار دهند ، ممکن است آن را میک بزنند ، و در بعضی موارد ممکن است آن را ببلعد و از آنجا که خوردن موهایی که آنها کشیده اند می تواند منجر به عوارض پزشکی شود. نه تنها شناختن دلیلی که بخاطر آن موهایشان را می کشند ، بلکه آنچه که آنها با مو انجام می دهند بسیار مهم است.
علائم وسواس موکنی
غالباً والدین ممکن است متوجه نشوند که فرزندشان دارای وسواس موکنی است تا زمانی که متوجه تعدادی زیادی از موهای کنده بشوند. دکتر بوبریک می گوید آنچه را که می گویند “وسواس موکنی شیرخواران” از حدود 18 ماهگی شروع شده و تا سه یا چهار سالگی ادامه یابد اما درمان آن دشوار نیست و اغلب به خودی خود از بین می رود. یک مداخله ساده مانند اینکه دست آنها را شبانه با دستکش بپوشانید ، اغلب می تواند موثر باشد. به طور کلی ، او می گوید ، این مسئله نگران کننده نیست.
در مورد تریکوتیلومانیا به طور منظم ، سن شروع در دختران و پسران 9 تا 13 سالگی است. “زنگ های خطر زمانی هستند که والدین مو را در آن جایی که نباید باشد پیدا کنند، مانند روی نیمکت ، تعداد زیادی روی تختخواب یا توده ای از مو روی زمین ، “دکتر بوبریک توصیه می کند. که برای دخترانی که موهای بلند دارند ، ممکن است مدتی طول بکشد تا متوجه موهای سر از دست رفته خود شوند همچنین توجه داشته باشید اگر آنها بیشتر در حمام هستند یا خیلی بیش از حد به آینه ها نگاه می کنند ممکن است مشکلی در این باره داشته باشند.
چرا درمان وسواس موکنی چالش برانگیز است؟
دکتر بوبریک می گوید ، درمان کشیدن مو می تواند مشکل باشد ، زیرا برای بچه هایی که این کار را انجام می دهند ، یک عملکرد لذت بخش است. او می گوید: “کشیدن مو به نوعی برای کاهش استرس بکار میرود.” وی گفت: “بنابراین ما اساساً از بچه ها می خواهیم که مهارت مقابله با استرس را بیاموزند و آن را با چیزهایی جایگزین کنند که ممکن است احساس خوبی داشته باشد ، بنابراین این معامله خوبی است.”
والدین بیشتر از کودک نگران ریزش مو هستند ، کودکان اغلب برای کمک به آنها آورده می شوند. اما گاهی اوقات این کودک است که از ظاهر خود خجالت می کشد.
هنگام نزدیک شدن به کودک در مورد معالجه درمانگر به والدین توصیه می کند به جای سؤال کردن در مورد اینکه موهای خود را بیرون می کشند درعوض ، می توانید در مورد چگونگی بازی عادی با موها صحبت کنید و بگویید که گاهی اوقات مردم حتی متوجه نمی شوند که آنها را بیرون می کشند ، سپس بپرسید که آیا این چیزی است که آنها تجربه کرده اند؟دکتر بوبریک توصیه می کند: “این مسئله بیشتر در مورد عادی سازی این است که این یک امر عادی است که همه افراد تا حدودی انجام می دهند ، اما آیا این مسئله برای شما در حال تبدیل شدن به یک مشکل است یا خیر؟”
نحوه درمان وسواس موکنی
اولین قدم پیدا کردن یک متخصص با دانش خاص از این مشکل است ، زیرا بسیاری از درمانگران سنتی روش شناختی رفتاری را که اثبات شده است ، اثربخش تر می دانند
پزشک به این که آیا کشیدن اتوماتیک است یا متمرکز است ، صدمه می زند یا نمی زند پاسخ می دهد و سپس سعی می کند بفهمد چه موقع کشیدن اتفاق می افتد. آیا وقتی آنها حوصله ندارند؟ استرس دارند؟ تماشای تلویزیون؟ در کلاس درس؟ پنهان شدن در حمام؟ کودک شروع به نظارت بر خود و پیگیری رفتار می کند.
هنگامی که یک متخصص حرفه ای به ریشه مشکل رسید ، می توانند با جایگزین کردن آن با روش های کمتر مخرب ، رفتار را متوقف کنند. وی می گوید: “ما سعی خواهیم کرد راه هایی برای برطرف کردن موانع یا کند کردن راه پیدا کنیم.” این می تواند شامل پوشیدن پیشانی بند یا کلاه یا قرار دادن دستکش یا مانع روی انگشتان باشد.
دکتر بوبریک گفت: تمرکز درمان بر کارآزمایی شناختی و تغییر در نحوه پاسخ فرد به احساسات منفی است. “این معالجه باید بر آموزش مهارت های بهتر مقابله با پریشانی ، توانایی تحمل احساسات منفی بدون کشیدن ، تمرکز داشته باشد تا بتواند به هدف نکشیدن مو برسد.”
برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه ی
وسواس موکنی و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان کلینیک بوجیکا تماس بگیرید02126767945 – 02122636858- 09212773724
مطالب پیشنهادی:
