7 نکته مهم در مورد بیش فعالی در کودکان و نوجوانان

  • نکات مهم در مورد بیش فعالی در کودکان

    اغلب پدر مادرهای عزیز از ما سوال می کنن که فرزندم خیلی شیطونه ، از دستش خسته شدم ، حرف گوش نمی ده ، کلافه مون کرده ، چیکار کنیم ؟

    این دغدغه ذهن اکثر مامان باباها رو درگیر کرده که آیا فرزندم بیش فعاله ؟ چه دارویی باید مصرف کنه ؟ آیا بیش فعالی قابل درمان هست ؟

    در این مطلب نکات مهمی رو در مورد بیش فعالی بهتون عنوان می کنم

    آنچه باید بدانید :

    ADHD چیست؟

    ADHD یک اختلال رشدیه که با الگوی مداوم بی توجهی، بیش فعالی و یا تکانشگری همراهه. علائم ADHD می تونه در فعالیت ها و روابط روزمره اختلال ایجاد کنه. ADHD از دوران کودکی شروع می شه و می تونه تا سال های نوجوانی و بزرگسالی ادامه داشته باشه.

    39813619 ml 750x430 - 7 نکته مهم در مورد بیش فعالی در کودکان و نوجوانان
    7 نکته مهم در مورد بیش فعالی در کودکان و نوجوانان

    علائم ADHD چیست؟

    افراد مبتلا به ADHD یک الگوی مداوم از انواع علائم زیر رو تجربه می کنن:

    • بی توجهی – مشکل در توجه کردن
    • بیش فعالی – داشتن انرژی زیاد یا تحرک و صحبت زیاد
    • تکانشگری – بدون فکر رفتار کردن یا داشتن مشکل در کنترل رفتار خود

    برخی از افراد مبتلا به ADHD عمدتاً علائم بی توجهی رو دارن. برخی دیگر عمدتاً علائم بیش فعالی- تکانشگری رو دارن. برخی از افراد هر دو نوع علائم رو دارن.

    حتما بخوانید : تشخیص بیش فعالی از چه سنی است و علائم آن چیست؟

    اگه میخواین برای بهبود تربیت فرزندتون تجربه درمانی متفاوتی داشته باشید با متخصصان ما تماس بگیرید

    هنر ما حال خوب شماست 

    ۶۸۵۸ ۲۲۶۳ ۰۲۱  –  ۲۰۰۶ ۲۲۶۲ ۰۲۱

    علائم بی توجهی ممکنه شامل موارد زیر باشه:

    • عدم توجه دقیق به جزئیات یا ارتکاب اشتباهات به ظاهر سهل انگارانه در تکالیف مدرسه یا فعالیت های دیگه
    • مشکل در حفظ توجه در بازی و وظایف، از جمله مکالمات، تست ها، یا تکالیف طولانی
    • هنگامی که مستقیماً با او صحبت میشه در گوش دادن مشکل داره
    • پیروی از دستورالعمل ها یا به پایان رسوندن تکالیف مدرسه یا کارهای خونه یا شروع کارها براش سخته و تمرکز خود رو از دست می ده و فکرش به راحتی منحرف می شه.
    • مشکل در سازماندهی کارها و فعالیت ها داره ، مانند انجام کارها به ترتیب، مرتب نگه داشتن وسایل ، مدیریت زمان و رعایت ضرب الاجل ها
    • اجتناب از کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارن، مانند تکالیف
    • از دست دادن چیزهایی که برای انجام کارها یا فعالیت‌ها ضروری هستن، مانند لوازم مدرسه، کتاب، عینک و تلفن همراه
    • حواسش به راحتی توسط افکار یا محرک های نامرتبط پرت میشه
    • فراموشکار بودن در طول فعالیت های روزانه، مانند انجام وظایف و قرار ملاقات ها

    علائم بیش فعالی و تکانشگری ممکنه شامل موارد زیر باشه:

    • در حالی که نشسته ست بی قراری می کنه
    • بلند شدن و حرکت در زمانی که انتظار می ره بشینه، مانند کلاس درس
    • ناتوانی در بازی یا سرگرمی های بی سر و صدا
    • دائماً در حال حرکت بودن
    • بیش از حد حرف زدن
    • پاسخ دادن به سوالات قبل از اینکه به طور کامل پرسیده بشن
    • داشتن مشکل در انتظار نوبت، مانند هنگام ایستادن در صف
    • قطع صحبت یا مداخله دیگران، به عنوان مثال، در مکالمات، بازی ها یا فعالیت ها
    Transtorno do Deficit de Atencao e Hiperatividade 750x430 - 7 نکته مهم در مورد بیش فعالی در کودکان و نوجوانان
    7 نکته مهم در مورد بیش فعالی در کودکان و نوجوانان

    چگونه ADHD در کودکان و نوجوانان تشخیص داده میشه؟

    برای تشخیص ADHD، علائم باید قبل از سن 12 سالگی وجود داشته باشن کودکان تا 16 سالگی اگر حداقل 6 علامت دائمی بی توجهی و یا شش علامت دائمی بیش فعالی-تکانشگری رو داشته باشن، مبتلا به ADHD تشخیص داده می شن. حداقل 6 ماه علائم باید در دو یا چند موقعیت (مثلاً در خانه یا مدرسه یا با دوستان یا بستگان) وجود داشته باشه و در کیفیت عملکرد اجتماعی یا مدرسه اختلال ایجاد کنه.

    والدینی که فکر می کنن فرزندشون ممکنه ADHD داشته باشه باید با درمانگر خودشون صحبت کنن ،استرس، اختلالات خواب، اضطراب، افسردگی و سایر شرایط یا بیماری‌های فیزیکی می‌تونه علائمی مشابه علائم ADHD ایجاد کنه. بنابراین، ارزیابی کامل ضروریه.

    در طول یک ارزیابی، رواندرمانگر ممکنه:

    • سلامت روان و سابقه پزشکی کودک روبررسی کنه.
    • اجازه بخواد با اعضای خانواده، معلمان و سایر بزرگسالانی که کودک رو به خوبی می شناسن صحبت کنه تا از رفتار و تجربیات کودک در خانه و مدرسه مطلع بشه.
    • برای تعیین اینکه آیا یک کودک یا نوجوان معیارهای تشخیص ADHD رو داره یا خیر، از مقیاس های استاندارد رتبه بندی رفتار یا چک لیست علائم ADHD استفاده کنه.
    • آزمون‌های روان‌شناختی رو انجام بده که به حافظه فعال، عملکرد اجرایی (توانایی‌هایی مانند برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری)، مهارت‌های بصری و فضایی یا مهارت‌های استدلال می‌پردازه. چنین آزمون هایی می تونه به شناسایی نقاط قوت و چالش های روانی یا شناختی و همچنین شناسایی یا رد ناتوانی های یادگیری احتمالی کمک کنه.

    آیا ADHD در همه کودکان و نوجوانان یکسانه؟

    علائم ADHD می تونه در طول زمان با رشد کودک و حرکت در سنین پیش از نوجوانی و نوجوانی تغییر کنه. در کودکان خردسال مبتلا به ADHD، بیش فعالی و تکانشگری شایع ترین علائم هستند. با افزایش تقاضاهای تحصیلی و اجتماعی، علائم بی توجهی برجسته تر میشه و شروع به تداخل با عملکرد تحصیلی و روابط با همسالان می کنه.

    در نوجوانی، بیش فعالی اغلب شدت کمتری پیدا می کنه و ممکنه به صورت بی قراری ظاهر بشه. علائم بی توجهی و تکانشگری معمولا ادامه داره و ممکنه باعث بدتر شدن چالش های تحصیلی، سازمانی و روابط بشه. نوجوانان مبتلا به ADHD نیز بیشتر درگیر رفتارهای تکانشی و پرخطر، از جمله مصرف مواد و فعالیت جنسی ناایمن هستن.

    بی توجهی، بی قراری و تکانشگری برای بسیاری از افراد مبتلا به ADHD تا بزرگسالی ادامه پیدا می کنه، اما در برخی موارد، ممکنه با گذشت زمان شدت اونها کاهش پیدا کنه

    حتما بخوانید : ریتالین فواید و عوارض آن در کودکان بیش فعال

    اگه میخواین برای بهبود تربیت فرزندتون تجربه درمانی متفاوتی داشته باشید با متخصصان ما تماس بگیرید

    هنر ما حال خوب شماست 

    ۶۸۵۸ ۲۲۶۳ ۰۲۱  –  ۲۰۰۶ ۲۲۶۲ ۰۲۱

    چه چیزی باعث ADHD میشه؟

    علاوه بر ژنتیک، محققان در حال بررسی عوامل محیطی احتمالی هستن که ممکنه خطر ابتلا به ADHD رو افزایش بده و در حال مطالعه هستن که چگونه آسیب های مغزی، تغذیه و محیط های اجتماعی ممکنه در ADHD نقش داشته باشه.

     

    درمان ADHD در کودکان و نوجوانان چیست؟

    دارو

    محرک ها رایج ترین نوع دارویی هستن که برای درمان ADHD استفاده میشه. تحقیقات نشون می ده که این داروها می تونن بسیار موثر باشن. مانند همه داروها، اونها می تونن عوارض جانبی داشته باشن.

    روان درمانی و مداخلات روانی اجتماعی

    چندین مداخله روانی اجتماعی برای کمک به کودکان و خانواده هایشان در مدیریت علائم و بهبود عملکرد روزمره وجود داره.

    • رفتاردرمانی : با هدف کمک به فرد برای تغییر رفتارش انجام میشه. این ممکنه  شامل کمک های عملی باشه، مانند کمک به سازماندهی وظایف یا تکمیل تکالیف مدرسه، یادگیری مهارت های اجتماعی، یا نظارت بر رفتار خود
    • درمان شناختی رفتاری : به فرد کمک می کنه تا از چالش های توجه و تمرکز بیشتر آگاه بشه و بر روی مهارت هایی برای بهبود تمرکز کار کنه.
    • خانواده و زناشویی درمانی : می تونه به اعضای خانواده کمک کنه تا یاد بگیرن که چگونه رفتارهای مخرب رو مدیریت کنن، تغییرات رفتاری را تشویق کنن و تعامل با کودکان را بهبود بخشند.

    همه انواع درمان برای کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD نیازمند نقش فعال والدینه. روان درمانی که فقط شامل جلسات درمانی فردی با کودک  باشه (بدون دخالت والدین) برای مدیریت علائم و رفتار ADHD موثر نیست.

    آموزش والدین

    متخصصان سلامت روان می تونن به والدین کودک مبتلا به ADHD در مورد این اختلال و نحوه تأثیر آن بر خانواده آموزش بدن. آنها همچنین می تونن به والدین و کودکان کمک کنند تا مهارت ها، نگرش ها و روش های جدیدی برای ارتباط با یکدیگر ایجاد کنند.

    مثال‌ها شامل آموزش مهارت‌های فرزندپروری، تکنیک‌های مدیریت استرس برای والدین، و گروه‌های حمایتی است که به والدین و خانواده‌ها کمک می‌کند با دیگرانی که نگرانی‌های مشابهی دارند ارتباط برقرار کنند.


    چگونه می توانم در خانه به فرزندم کمک کنم؟

    روان درمانی و دارو موثرترین درمان برای ADHD است. علاوه بر این درمان ها، استراتژی های دیگری نیز ممکنه به مدیریت علائم کمک کنه. فرزندتان را تشویق کنید:

    • به طور منظم ورزش کند، به خصوص زمانی که بیش فعال یا بی قرار به نظر می رسند.
    • وعده های غذایی منظم و سالم بخورند.
    • باندازه کافی بخوابد.
    • به یک روتین پایبند باشند.
    • برای یادداشت تکالیف و یادآوری ها از سازماندهی تکالیف و دفترچه یادداشت استفاده کند.
    • داروها را طبق دستور مصرف کند.

    علاوه بر این، می توانید با ارائه قوانینی که آنها بتوانند درک کنند و از آنها پیروی کنند، به کودک یا نوجوان خود کمک کنید.

    آیا ADHD یک بیماری روانی است؟

    طبق تعریف، ADHD بهتره به عنوان یک اختلال عصبی رشدی شناخته بشه، نه یک “بیماری روانی”. اصطلاح “بیماری روانی” یک اصطلاح بسیار گسترده برای هر نوع بیماریه که بر خلق و خو، رفتار یا تفکر تأثیر می ذاره. ADHD بهتره به‌عنوان یک الگوی رفتاری توصیف بشه، شواهد نشان می دهد که ADHD با مسیرهای عصبی در عملکرد مغز مرتبطه این عملکرد در سنین خاص (مراحل رشد) رفتارهای مشکل ساز ایجاد می کنه بنابراین اصطلاح اختلال عصبی رشدی نام دسته بندی وسیع تری برای مشکل ADHD است.

    آیا ADHD نوعی اوتیسم است؟

    نه، اگرچه هر دو اختلالات رشد عصبی هستند و بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم دارای ADHD هستند ،اما این دو از نظر بیان و تعریف کاملاً متفاوت هستند.

    آیا ADHD یک ناتوانی یادگیری است؟

    ADHD یک ناتوانی یادگیری نیست، اگرچه مطمئناً می تواند یادگیری را مختل کند. حدود 30 تا 40 درصد از کودکان مبتلا به ADHD نیز دارای ناتوانی یادگیری هستند.

    چه چیزی علائم ADHD را بدتر می کند؟

    با توجه به اینکه رفتارهای خاصی بسته به سن فرد ،مورد انتظار است و از آنجایی که مغز در همه افراد با سرعت یکسانی رشد نمی کند، عملکردهای شناختی ممکن است در برخی افراد ضعیف باشد و در برخی دیگر نه. به عنوان مثال، یک کودک 10 ساله ممکن است فقط توانایی های یک کودک 8 ساله را داشته باشد تا همسالان همسن خود.

    بنابراین، با بزرگتر شدن شما یا فرزندتان، مشکل این نیست که ADHD بدتر می‌شود، مشکل این است که توانایی‌های کودک با سن رشد نمی‌کند.

    اگرچه ADHD “بدتر” نمی شود، وظایف مورد انتظار از فرد با افزایش سن و شرایط پیچیده تر می شود، مانند افزایش تقاضا در مدرسه، بنابراین، رفتارهای مشکل ساز (مانند تکمیل به موقع کارها) مشکل سازتر می شوند. نمونه هایی از عوارض عبارتند از:

    • انجام چالش‌های جدید بدون حمایت کافی : چالش‌های جدید و پیچیده‌تر اغلب در مدرسه به وجود می‌آیند. همانطور که کودک در سطح کلاس پیشرفت می کند، وظایف تحصیلی پیچیده تر می شود، مانند نوشتن گزارش های طولانی یا مطالعه فصول متعدد از یک کتاب تاریخ. پیچیدگی کار در خواندن، املا، ریاضی و تعامل با همکلاسی ها برای کودکی که توانایی محدودی برای برآورده کردن تقاضا دارد، مشکلاتی ایجاد می کند. دانش آموز مبتلا به ADHD ممکن است بدون حمایت جانبی اضافی از سوی والدین و معلمان، حتی بیشتر با مشکل مواجه شود.
    • اغلب، کودکان به دلیل اعمالی که نمی توانند کنترل کنند، تنبیه می شوند : کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است توسط والدین و معلمان مورد انتقاد و تنبیه قرار گیرند، ممکن است توسط همسالان به دلیل ناتوانی در انجام وظایف یا به خاطر سپردن تکالیف مدرسه مورد تحقیر قرار گیرند، و برخی ممکن است ندانند که چگونه. برای بازی مناسب با دوستان خود بزرگسالان می توانند توسط سرپرستان شغل خود به دلیل فراموشی انجام کار و گاهی اوقات، حتی توسط اعضای خانواده به دلیل سازماندهی نکردن یا تمرکز بر روی کارها تا تکمیل جریمه شوند.
    • مشکلات اضافی در مورد تفکر، احساسات و رفتار : اختلالات روانپزشکی مانند افسردگی و اضطراب در افراد مبتلا به ADHD رایج است. کودکان 62 درصد بیشتر در معرض حداقل یک اختلال هستند. بزرگسالان مبتلا به ADHD شش برابر بیشتر در معرض ابتلا به این اختلال هستند. افراد مبتلا به ADHD نیز بیشتر در معرض سوء مصرف مواد مخدر و الکل هستند.
    • استرس : بسیاری از چیزها می توانند باعث ایجاد استرس اضافی در زندگی افراد مبتلا به ADHD شوند. به عنوان مثال می توان به بیماری های جدی پزشکی، خشونت خانگی، طلاق، از دست دادن شغل یا مرگ یکی از دوستان یا اعضای خانواده اشاره کرد.
    c 866126 l 3 k image 750x430 - 7 نکته مهم در مورد بیش فعالی در کودکان و نوجوانان
    7 نکته مهم در مورد بیش فعالی در کودکان و نوجوانان

    والدین مبتلا به ADHD از چه راهکارهایی می توانند برای حل تعارضات با کودکان مبتلا به ADHD استفاده کنند؟


    • آگاه باشید: این واقعیت را بپذیرید که عصبانی، ناامید و ترسیده هستید. کودک یا نوجوان شما نیز همینطور است. اگر نتوانید احساسات خود را کنترل کنید، نمی توانید به فرزندتان در شرایط سخت کمک کنید. ممکن است کمک گرفتن از یک درمانگر برای شما مفید باشد.
    • صادق و مثبت باشید: به فرزندتان اعتراف کنید که داشتن بیش فعالی آسان نیست و تلاش زیادی برای ادامه مسیر می طلبد. درباره برخی از چالش‌هایی که خودتان با آن‌ها روبه‌رو بوده‌اید و راه‌هایی که با موفقیت آنها را مدیریت کرده‌اید، به او بگویید. از طنز برای منحرف کردن اضطراب یا عصبانیت استفاده کنید. تقویت نقاط قوت فرزندتان را به عادت تبدیل کنید.
    • رویارویی سالم را تمرین کنید: اگر قرار است عصبانیت خود را از دست بدهید، از این تکنیک ها استفاده کنید: از اتهام زدن بپرهیزید و روی رفتار تمرکز کنید. روی راه حل های مشکل تمرکز کنید و به کودک یا نوجوان خود بیاموزید که جایگزین های موثری را پیدا کند.
    • شوخ طبعی کار می کند: والدینی که در موقعیت های پرتنش و استرس زا حس شوخ طبعی دارند ممکن است باعث شوند کودک یا نوجوان خود احساس پذیرش بیشتری کند، کمتر مضطرب شود و بهتر بتواند احساسات خود را مدیریت کند.
    • الگوی رفتاری  باشید که می خواهید فرزندتان از آن الگوبرداری کند: اجازه ندهید این تصور که به عنوان والدین به دلیل چالش های فرزندتان شکست خورده اید، بر تعامل شما با او تأثیر بگذارد. شما یک الگو برای فرزندتان، هستید. فرزندتان مدام شما را زیر نظر دارد

    در دامه بخوانید : ۶ علامت بیش فعالی در کودکان

    اگه میخواین برای بهبود تربیت فرزندتون تجربه درمانی متفاوتی داشته باشید با متخصصان ما تماس بگیرید

    هنر ما حال خوب شماست 

    ۶۸۵۸ ۲۲۶۳ ۰۲۱  –  ۲۰۰۶ ۲۲۶۲ ۰۲۱

    7 نکته مهم برای مواجهه با کودک بیش فعال

    نظم را برقرار کنید

    کودکان بیش فعال معمولا در محیط های نامشخص دچار مشکل می شوند. اگر کودک بیش فعال دارید، خانه را شفاف و منظم نگه دارید. به این ترتیب کودک می داند که روز به روز از او چه انتظاری می رود.

    شکستن دستورالعمل های پیچیده

    پیروی و به خاطر سپردن فهرست طولانی از دستورالعمل ها برای کودک مبتلا به ADHD دشوار است. در عوض، کار را به تکه های کوچکتر تقسیم کنید.

    به کودک کمک کنید فهرستی از کارها ایجاد کند

    در مصرف دارو خیلی عجله نکنید

    درست است که برخی داروها می توانند به متعادل کردن مواد شیمیایی مغز کسانی که واقعاً به آنها نیاز دارد کمک کنند. با این حال، داروها دارای عوارض جانبی هستند و نباید گزینه پیش فرض باشند.

    اگر روش‌های اصلاح رفتار در یک دوره زمانی مؤثر نبود، شما و درمانگر فرزندتان باید با هم کار کنید تا تصمیم بگیرید که آیا دارو مورد نیاز است یا خیر. با این حال، این باید آخرین راه حل باشد تا اولین انتخاب.

    از فرزند خود دفاع کنید

    تحصیل کرده شوید

    تا جایی که می توانید در مورد اختلال فرزندتان بیاموزید.

    همیشه ابتدا با درمانگر خود مشورت کنید

    5 750x430 - 7 نکته مهم در مورد بیش فعالی در کودکان و نوجوانان
    نوبت روانشناس

    مطالب پیشنهادی :

     

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    مقالات مرتبط

    ارسال نظر

    آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.