علت جیغ زدن کودکان و راه های کنترل آن | چگونگی برخورد با جیغ زدن کودکان

  • Screenshot ۲۰۱۷۱۱۲۱ ۰۹۲۲۴۲ - علت جیغ زدن کودکان و راه های کنترل آن | چگونگی برخورد با جیغ زدن کودکانعلت جیغ زدن کودکان و راه های کنترل آن

    علت جیغ زدن کودکان و راه های کنترل آن

     

    جیغ زدن کودکان اغلب ابزاری است برای رسیدن به خواسته هایشان، گاهی نیز شیوه بیان خود و شیوه ارتباطی است و گاهی این دو حالت با هم در می آمیزد. بر اساس وضعیت رشد و سن کودک، جیغ زدن می تواند طبیعی و غیر طبیعی باشد. برخورد والدین و اطرافیان با این پدیده در شکل گیری رفتار های ارتباطی و ویژگی های شخصیتی کودک تعیین کننده است و برخورد نامناسب والدین وضعیت دشواری را می آفریند. رعایت نکات ذیل در برخورد مناسب با این مشکل مناسب است:

    برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه اختلالات رفتاری کودک و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز با شماره های زیر تماس بگیرید

    02122636858 –  09212773724

    ۱_وضعیت رشدی کودک خود را در نظر بگیرید:

    تا قبل از ۱۸ ماهگی به طور طبیعی آواها، گریه و جیغ شیوه‌ای برای بیان خود و برقراری ارتباط و جلب توجه دیگران است. جیغ زدن در این مرحله با شدت و دفعات معمولی، امری طبیعی است. این نوع رفتار ها در مرحله پیش زبانی طبیعی بوده و به مرور زمان کم می‌شود. اگر والدین صبور باشند و با شوخی یا جدی، جیغ زدن ها را تقویت نکنند این دوره با کمی دشواری سپری می شود اما اگر به صورت افراطی به کودک بی توجه باشند و یا به جیغ زدن کودک حساس بوده و واکنش های افراطی نشان دهند این مرحله طولانی می‌شود و گاهی در مراحل بعدی که کودک توانایی بیان کلامی پیدا می کند جیغ زدن را وسیله ای برای جلب توجه و بیان خود قرار می دهد.

    ۲_رفتار جیغ زدن را تحلیل کنید:

    از آن جا که کودک توانایی اولیه بیان خواسته خود از طریق ایما و اشاره و به کار بردن جملات ابتدایی را ندارد ممکن است جیغ زدن، ابزار کودک برای تحمیل خواسته های خود به دیگران باشد و برای برخورد مناسب با آن باید دید کودک در چه زمان هایی، به چه دلیلی، به چه اندازه و چگونه از این رفتار استفاده می کند و به ویژه مشخص شود در هنگام و در پایان جیغ زدن واکنش دیگران به این رفتار کودک چیست؟ برای شناخت بیشتر رفتار کودک می توانید رفتار او را مشاهده و ثبت نمایید. اگر در طی ۱۰ روز این کار را پیگیری کنید مطالب زیادی از رفتار کودک و واکنش اطرافیان کشف می کنید که به درک عمیق تر این وضعیت کمک بسیاری می کند.

    ۳_مهارت های ارتباطی خود و کودکانتان را افزایش دهید:

    هرچقدر ارتباط والدین با کودک غنی تر و کودک در بیان خواسته خود ماهرتر شود، رفتار هایی نظیر جیغ زدن کم می شود. تا می توانید ارتباط خود را با کودک تقویت کنید. مهارت های بازی کردن و سرگرم کردن کودک را در خود افزایش دهید. به کودک یاد بدهید با اشاره یا بیان کلمه های ساده، خواسته خود را مطرح کند.

    ۴_جیغ زدن را در کودک تقویت نکنید:

    یکی از مهم ترین عوامل پرخاش و جیغ کودکان، آن است که والدین پس از جیغ زدن و سر و صدا راه انداختن در مقابل خواسته کودک تسلیم می شوند. جیغ زدن کودک با رسیدن به خواسته اش و یا با تغییر وضعیت به نفع او پایان می یابد و کودک یاد می گیرد هرچه بیشتر جیغ بزند مزایا و امتیاز های بیشتری به دست می آورد.

     

    Screenshot ۲۰۱۷۱۱۲۱ ۰۹۲۹۳۱ 300x220 - علت جیغ زدن کودکان و راه های کنترل آن | چگونگی برخورد با جیغ زدن کودکان

    ۵_به خواسته های معقول و مناسب کودکتان اهمیت دهید:

    همه افراد نیازمند توجه مثبت اطرافیان هستند به ویژه کودکان در سنین زیر ۵ سال نیاز بیشتری دارند و توجه به کودکان و رسیدگی به خواسته های به جا و نیازهای ضروری آن ها یکی از وظایف اصلی والدین است. هرچند ایستادگی همراه آرامش در مقابل خواسته های غیر لازم و نابجای کودکان لازم است اما ضروری تر آن است که والدین، توجه خاصی به خواسته های کودک بکنند و نیازهای اصلی او را با مهربانی و گشاده رویی و بدون منت برآورده سازند تا کودک ضمن احساس امنیت، محبت والدین را درک نماید.

    ۶_رفتارهای اتفاقی کودک را نادیده بگیرید:

    برخی از بدرفتاری ها و جیغ زدن های کودک از سر بی حوصلگی، خستگی و یا اتفاقی است. در این شرایط، صبور باشید و جیغ او را نادیده بگیرید. جیغ زدن باعث تحلیل انرژی کودک می شود و تارهای صوتی و دیافراگم کودک را دچار خستگی می نماید، بنابراین کودک نمی تواند به مدت طولانی آن را ادامه دهد.

    ۷_به کودک پیام ها و هویت منفی ندهید:

    گاهی والدین و اطرافیان، آگاهانه و یا اغلب، ناآگاهانه به کودک هویت منفی می دهند، اسم ها، خطاب ها و عبارت هایی به کار می برند: نظیر “جیغ جیغو”، “مگه بلندگو قورت دادی”، “از دستت خسته شدیم”و .. .این عبارت ها، پیام هایی منفی اند که به حل مسئله کمک نمی کنند و رفتار نامناسب کودک را به ویژگی شخصیتی تبدیل می نمایند.

    ۸_به رفتارهای مثبت کودک توجه کنید:

    به جای تمرکز بر جیغ زدن و رفتار نامناسب کودک، به دیگر رفتارهای مثبت او را به ویژه هنگامی که آرام است یا با آرامش بازی می کند و خواسته های خود را صحیح مطرح می کند، توجه کنید. هرچقدر بیشتر به رفتارهای مثبت و ارتباط های آرام او توجه کنید، رفتارهای منفی او ضعیف تر و کاهش می یابد. یکی از واکنش های مخرب والدین در مقابل جیغ فرزند، فریاد زدن و آرام کردن او با صدای بلند است و یا در حالی که خود والدین با فریاد و صدای بلند با کودک صحبت می کنند یا او را تهدید و تنبیه می کنند، انتظار دارند کودک آرام باشد.

     

     

    برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه اختلالات رفتاری کودک و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز با شماره های زیر تماس بگیرید

    02122636858 –  09212773724

    نقش مادر در تربیت فرزندان | نقش والدین در تربیت فرزندان

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    مقالات مرتبط

    ارسال نظر

    آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.