در این مقاله ، ما دقیق تر به سندرم استکهلم ، نحوه نامگذاری آن ، انواع شرایطی که ممکن است منجر به ایجاد این سندرم در فرد شود ، و آنچه می توان برای درمان آن انجام داد ، نگاهی دقیق تر خواهیم داشت.

برای تعیین وقت از روانشناسان کلینیک در زمینه مشاوره فردی با شماره های زیر تماس بگیرید

۰۲۱۲۲۶۳۶۸۵۸ –  ۰۲۱۲۲۶۲۲۰۰۶

سندرم استکهلم یک واکنش روانی است. این امر زمانی اتفاق می افتد که گروگان ها یا قربانیان  با گروگان گیران خود پیوند برقرار می کنند. این ارتباط روانی در طول روزها ، هفته ها ، ماه ها یا حتی سال های اسارت یا سوء استفاده ایجاد می شود.

با این سندرم ، گروگان ها ممکن است با گروگان گیران خود همدردی کنند. این برعکس ترس ، وحشت و بی اعتنایی است که در این شرایط از قربانیان انتظار می رود.

با گذشت زمان ، برخی از قربانیان احساسات مثبتی نسبت به گروگان گیران خود پیدا می کنند. آنها حتی ممکن است احساس کنند که اهداف مشترکی دارند. قربانی ممکن است احساسات منفی نسبت به پلیس یا مقامات داشته باشد. آنها ممکن است از هر کسی که سعی می کند به آنها کمک کند تا از وضعیت خطرناکی که در آن هستند فرار کنند ، ناراحت شوند.

e34083b5f214837bf94a5936011707fe - سندرم استکهلم چیست و بر چه کسانی تاثیر می گذارد؟

این پارادوکس در مورد هر گروگان یا قربانی اتفاق نمی افتد و مشخص نیست که چرا در این صورت رخ می دهد.

بسیاری از روانشناسان و متخصصان پزشکی سندرم استکهلم را یک مکانیسم مقابله ای می دانند ، یا راهی برای کمک به قربانیان در مواجهه با آسیب های یک وضعیت وحشتناک است . در واقع ، سابقه سندرم ممکن است به توضیح علت این امر کمک کند.

 

تاریخچه چیست؟

اپیزودهایی از آنچه به عنوان سندرم استکهلم شناخته می شود به احتمال زیاد برای چندین دهه ، حتی قرن ها رخ داده است. اما در سال 1973 بود که این پاسخ به دام افتادن یا سوء استفاده نام گرفت.

آن زمان بود که دو مرد چهار نفر را پس از سرقت از بانک در استکهلم سوئد به مدت 6 روز گروگان گرفتند. پس از آزادی گروگان ها ، آنها از شهادت علیه اسیران خود امتناع کردند و حتی شروع به جمع آوری پول برای دفاع از خود کردند.

پس از آن ، روانشناسان و متخصصان بهداشت روانی اصطلاح “سندرم استکهلم” را به شرایطی اختصاص دادند که زمانی ایجاد می شود که گروگانها با افرادی که آنها را در اسارت نگه داشته اند ارتباط عاطفی یا روانی ایجاد کنند.

علائم چیست؟