روانشناسی کودکان را جدی بگیرید!

حقیقت در مورد سلامت روان کودکان

آمارهای مرکز Hincks-Dellcrest ، یکی از مراکز برجسته بهداشت روان کودکان در کانادا ، نشان می دهد که از هر 5 کودک ، یک نفر از یک مشکل بهداشت روانی ، از جمله افسردگی ، اضطراب و اختلالات سلوک رنج می برد. این می تواند در موارد شدید منجر به بحران های خانوادگی ، اختلال در مدرسه ، رفتار خشونت آمیز یا حتی خودکشی شود. مداخله زودهنگام تفاوت زیادی را در بهبود بهزیستی ذهنی و جسمی کودک ، کاهش استرس در خانواده ، ارتقاء موفقیت بیشتر در مدرسه و کاهش بزهکاری در اواخر زندگی ایجاد می کند. حتی منافع مالی نیز برای جامعه وجود دارد: هر مبلغ هزینه شده برای پیشگیری و مداخله در اوایل کودکی ، مبلغی در هزینه های اجتماعی و بهداشتی آینده صرفه جویی می کند.

نکته شگفت آور این است که فقط از هر پنج کودکی که به کمک نیاز دارند ، یک نفر آن کمک را دریافت می کند ، به دلیل عواملی که شامل کمبود متخصصان بهداشت روان کودکان می شود ، عدم آگاهی والدین در مورد گزینه ها و به طور کلی ننگ در مورد سلامت روان کودکان.

آیا فرزند شما نیاز به کمک دارد؟

تغییرات نگران کننده در رفتار فرزند شما ، مانند گوشه گیری ، غم ، اضطراب و بی علاقگی ناگهانی به سرگرمی ها ، می تواند نشانه نیاز او به کمک تخصصی باشد. کارشناسان می گویند این تغییرات می تواند ناشی از مواردی مانند جدایی والدین ، ​​از دست دادن یک عزیز ، زورگویی یا حتی دشواری در مسائل مدرسه باشد.

استلا کاووکیان ، واسطه و درمانگر در تورنتو که با کودکان و بزرگسالان کار می کند ، می گوید: “برخی از کودکان ممکن است علائم جسمی مانند شروع ناگهانی دردهای ناشناخته در سر یا معده ، تغییر در اشتها یا اختلالات خواب را نشان دهند.” این نگرانی ها ممکن است لازم باشد توسط پزشک کودک بررسی شود ، اما اغلب با تجارب استرس زا در زندگی او همراه است و می تواند با گفتگو با یک درمانگر برطرف شود. والدین همیشه آگاه نیستند تا بدانند چه کاری باید برای کمک به فرزندانشان انجام دهند. ”

پیام اصلی کارشناسان: اگر کودک شما در تلاش است ، شما با معلم و متخصص اطفال او صحبت کرده اید و مطمئن نیستید که چگونه به او کمک کنید ، ممکن است وقت آن رسیده باشد که با یک متخصص در روانشناسی کودکان صحبت کنید.

در درمان چه اتفاقی می افتد؟

طبق تجربه کاووکیان ، بسیاری از والدین احساس می کنند که برای فرزندشان مفید است که کسی را برای رواندرمانی ببیند و یک فضای امن و خنثی برای گفتگو درباره احساسات خود داشته باشد. کودکان می توانند از آشکار کردن خود در مقابل والدین محتاط باشند. آنها نمی خواهند والدین را نگران کنند و یا به احساسات خود آسیب برسانند. وی می گوید: “یادگیری شناسایی و بیان احساسات نیز به کودک کمک می کند احساس کنترل بیشتری داشته باشد و مهارت های ارتباطی را رشد دهد.”

مهم نیست که شما چه نوع درمانی را انتخاب کنید ، به احتمال زیاد شما و فرزندتان از رفتن به مشاوره عصبی خواهید شد. بنابراین بهترین راه برای نزدیک شدن به آن چیست؟ “ما به والدین می گوییم که با گفتن جملاتی مانند” ما با کسی ملاقات کردیم که با مردم درباره نگرانی ها ، افکار و احساساتشان صحبت می کند. ما فکر کردیم که شاید ایده خوبی باشد که با او ملاقات کنیم. ما او را دوست داشتیم و فکر می کنیم تو هم دوستش خواهی داشت. ” کودکان خودرا نزد درمانگر بیاورید.

گاهی اوقات ، درمانگران ممکن است والدین را به شرکت در بخشی از جلسه دعوت کنند. همچنین ممکن است تکالیفی برای خانواده وجود داشته باشد تا والدین نیز بخشی از روند کار باشند.

این ممکن است به همین سادگی باشد که هر شب با کودک خود در مورد بهترین و بدترین قسمت های روزش صحبت کنید و در مورد نحوه برخورد وی یا آنچه از آن آموخته بحث کنید.

هیچ قانونی برای اینکه چه مدت ممکن است فرزند شما به درمانگر مراجعه کند وجود ندارد. غالباً رسیدگی به مسائل مربوط به عزت نفس و مشکلات مربوط به از دست دادن یک عزیز طولانی تر است. برای سایر مشکلات ، مانند اضطراب ، کودک شما ممکن است نیاز به چند جلسه مشاوره و روان درمانی داشته باشد د و سپس در صورت لزوم برای چکاپ های ماهانه و سالانه مراجعه کند.

برای تعیین وقت از متخصصان روانشناسی در زمینه ی مشاوره کودکان با شماره های زیر تماس بگیرید.

۰۲۱۲۲۶۳۶۸۵۸ –  ۰۲۱۲۲۶۲۲۰۰۶

درمانگر مناسب را پیدا کنید

چگونه یک درمانگر مناسب را پیدا می کنید؟ پزشک ، دوستان یا معلمان شما ممکن است توصیه هایی داشته باشند و همچنین ممکن است از کلینیک هایی که می توانند نیازهای فردی کودک شما پشتیبانی کنند ، آگاه باشند ، مانند مراکزی که با مواردی مانند سوگواری یا طلاق و همچنین مشاوره کودک و نوجوان و … سروکار دارند.

نیاز شما به یک مشاور؟

درمان می تواند مزایای قابل توجهی برای کودکان داشته باشد ، اما در بعضی مواقع این والدین هستند که باید از مشاوره استفاده کنند.

روانپزشکی در بیمارستان کودکان آلبرتا در کلگری می گوید: “کودکان مقاوم هستند و هر کودکی برای هر نوع استرس نیازی به مشاوره ندارد .” بیشتر عوامل استرس زا جزیی نیاز به مربیگری و حمایت والدین دارند. بسیاری از والدین دوست داشتنی و دلسوز وجود دارند که فقط به آموزش خودشان برای موضوعات خاص درباره کودکانشان، نحوه برخورد با او و آموزش او نیاز دارند که ممکن است در عملکرد طبیعی کودک اختلال ایجاد کند. “

مادر کودکی میگوید که به عنوان والد کودک آموزش های لازم را گرفته و همچنین ذکر میکند که “چگونگی کنار آمدن متیو با مسائلی مانند ADHD ، سرپیچی و اضطراب نحوه مقابله با آن است. وقتی همه چیز از مسیر خودش خارج می شود ، من خودم را جای او می گذارم و سعی می کنم مهربان باشم. ممکن است بخواهم وقتی او خواهر و برادرهایش را اذیت می کند ، سر او فریاد بزنم ، اما مربیگری والدین به من آموخته است آنچه را که در حال حاضر به طور طبیعی به نظر نمی آید ، انجام دهم.