خودشیفتگی | عوارض خودشیفتگی | درمان خودشیفتگی | افسردگی خودشیفتگی
اختلال شخصیت خودشیفتگی باعث ایجاد مشکلاتی در بسیاری از زمینه های زندگی مانند روابط ، کار ، مدرسه یا امور مالی می شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفتگی ممکن است وقتی به آنها پاداش یا تحسین خاصی را که معتقدند سزاوار آن هستند داده نمی شود، ناامید می شوند.
خودشیفتگی
خودشیفتگی
اختلال شخصیت خودشیفته – یکی از انواع مختلف اختلالات شخصیتی – یک وضعیت روحی است که در آن افراد احساساتی مثل اهمیت خاص خود ، نیاز شدید به توجه بیش از حد و تحسین ، روابط آشفته و عدم همدلی با دیگران دارند. اما در پشت این نقاب اعتماد به نفس شدید ، عزت نفس شکننده ای وجود دارد که در برابر کمترین انتقادات آسیب پذیر است.
اختلال شخصیت خودشیفتگی باعث ایجاد مشکلاتی در بسیاری از زمینه های زندگی مانند روابط ، کار ، مدرسه یا امور مالی می شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفتگی ممکن است وقتی به آنها پاداش یا تحسین خاصی را که معتقدند سزاوار آن هستند داده نمی شود، ناامید می شوند. آنها ممکن است روابط خود را غیرقابل تحقق بدانند و دیگران ممکن است از بودن در اطراف آنها لذت نبرند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفتگی در برابر تغییر رفتار خود بسیار مقاوم هستند ، حتی اگر این مسئله باعث ایجاد مشکلات شود. گرایش آنها این است که دیگران را سرزنش کنند . از این گذشته ، آنها بسیار حساس هستند و نسبت به حتی کوچکترین انتقادها ، اختلاف نظرها یا مشکلات ناشی از درک آنها ، که آنها را حملات شخصی می دانند ، واکنش نشان می دهند. با درک بیشتر در مورد اختلال شخصیت خودشیفتگی ، می توانید خودشیفتگان را در زندگی خود مشخص کنید ، خود را از بازی های قدرت آنها محافظت کنید و مرزهای سالم تری برقرار کنید.
علائم
احساس بزرگ منشی و اهمیت بیش از حد به خود
احساس بزرگ منشی مشخصه اصلی خودشیفتگی است. بزرگواری بیش از حد با استکبار یا غرور ، یک برتری غیر واقعی است. افراد مبتلا به خودشیفتگی معتقدند که آنها بی نظیر یا “ویژه” هستند و فقط توسط افراد ویژه قابل درک هستند. علاوه بر این ، آنها در مورد انجام یا داشتن هر چیز متوسط یا معمولی خیلی خوب هستند. آنها فقط می خواهند با دیگر افراد ، مکانها و چیزهای با وضعیت بالا ارتباط برقرار کنند و با آنها در ارتباط باشند.
خودشیفتگان معتقدند که آنها از همه بهتر هستند و انتظار دارند که به رسمیت شناخته شوند – حتی اگر هیچ کاری برای کسب آن نکرده اند. آنها غالباً در مورد دستاوردها و استعدادهای خود دروغ می گویند. و هنگامی که آنها در مورد کار یا روابط صحبت می کنند ، تنها چیزی که می شنوید این است که چقدر سهم دارند ، چقدر عالی هستند و افراد زندگیشان چقدر خوشبخت هستند که آنها را داشته باشند. آنها ستاره مسلم و بقیه افراد در بهترین حالت کمی موثر هستند.
در دنیایی خیالی زندگی می کند که از توهمات خود بزرگ بینی آنها پشتیبانی می کند
از آنجا که واقعیت از دیدگاه والای آنها درمورد خود پشتیبانی نمی کند ، خودشیفتگان در دنیای خیالی زندگی می کنند که با تحریف ، خود فریبی و تفکر جادویی پیش می رود. آنها خیالات خود را تسبیح بخشنده از موفقیت نامحدود ، قدرت ، درخشش ، جذابیت و عشق ایده آل می چرخانند که باعث می شود احساس ویژه و کنترل کننده داشته باشند. این خیالات آنها را از احساس پوچی درونی و شرم محافظت می کند ، بنابراین حقایق و عقاید مخالف با آنها نادیده گرفته می شوند و یا منطقی می شوند. هر چیزی که حباب فانتزی را تهدید کند ، با دفاعی شدید و حتی عصبانیت روبرو می شود ، بنابراین افراد مبتلا به خودشیفتگی می آموزند که با دقت به تکذیب واقعیت خود بپردازند.
برای استفاده از خدمات روانشناسی در زمینه اختلالات شخصیت و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز مشاوره بوجیکا با شماره های زیر تماس بگیرید
02122636858 – 02126767945 – 09212773724
نیاز به تمجید و ستایش مداوم
حس برتر بودن خودشیفتگی مانند بادکنک است که به تدریج بدون جریان مداوم از تشویق و شناخت هوای درون خود را از دست می دهد. تعارف گاه و بیگاه کافی نیست. خودشیفتگان برای نفس خود به غذای مداوم نیاز دارند ، بنابراین خود را با افرادی که مایل به پذیرش وسواس آنها برای تأیید هستند ، احاطه کرده اند. این روابط بسیار یک طرفه است. همه چیز درمورد اینکه چه کسی تحسین کننده باشد ، هرگز برعکس و دو طرفه نیست. و اگر در توجه و تمجید تحسین کننده وقفه یا کاهش وجود داشته باشد ، خودشیفته با آن به عنوان خیانت رفتار می کند.
احساس حقانیت
از آنجا که آنها خود را ویژه می دانند ، خودشیفتگان انتظار رفتار مطلوب را دارند. آنها واقعاً معتقدند که هرچه می خواهند ، باید بدست آورند. آنها همچنین انتظار دارند که اطرافیان خود به طور خودکار همه آرزوها و هوسهایشان را رعایت کنند. این تنها معیار ارزش آنهاست و شما اگر هر نیاز آنها را برآورده نمی کنید ، پس بی فایده هستید.
از دیگران بدون احساس گناه و شرم سوء استفاده می کند
خودشیفتگان هرگز توانایی درک احساسات دیگران را ندارند – خود را جای دیگران گذاشتن. به عبارت دیگر ، آنها فاقد همدلی هستند. آنها از بسیاری جهات ، افراد موجود در زندگی خود را به عنوان اشیاء در نظر می گیرند – برای تأمین نیازهایشان. به عنوان یک نتیجه ، آنها زیاد در مورد استفاده از دیگران برای رسیدن به اهداف خود فکر نمی کنند و این کار را به وفور انجام می دهند. بعضی اوقات این استثمار بین فردی مخرب است ، اما غالباً ساده است. خودشیفتگان به این سادگی فکر نمی کنند که چگونه رفتار آنها بر دیگران تأثیر می گذارد. و اگر این را خاطرنشان کنید ، آنها هنوز واقعاً آن را درک نمی کنند. تنها چیزی که آنها درک می کنند نیازهای خودشان است.
غالباً دیگران را مورد آزار و اذیت ، ارعاب ، زورگویی قرار می دهند
افراد مبتلا به خودشیفتگی هر وقت با کسی روبرو می شوند که به نظر می رسد چیزی را که آنها ندارند، دارد خصوصاً افراد با اعتماد به نفس و محبوب او را تحقیر یا تهدید می کنند. آنها توسط افرادی که نمی خواهند به آنها سرویس یا به هر طریقی آنها را به چالش می کشند ، تهدید می شوند. مکانیسم دفاعی آنها تحقیر و زورگویی است.
گول دنیای فانتزی آنها را نخورید
خودشیفتگان می توانند بسیار مغناطیسی و جذاب باشند. آنها در ایجاد تصویری خارق العاده که ما را به سمت خود جلب می کند بسیار خوب هستند. ما به اعتماد به نفس ظاهری و رویاهای بزرگ آنها جذب می شویم – و هر چه عزت نفس خودمان لرزان تر باشد احتمال جذب شدن به آنها بیشتر است. گرفتار شدن در تله آنها آسان است ، با این فکر که آنها آرزوی ما را برای احساس مهم تر و زنده تر بودن به حقیقت خواهند رساند. اما این فقط یک خیال پردازی پرهزینه است.
نیازهای شما برآورده نمی شود (یا حتی تشخیص داده نمی شود)
مهم است که به یاد داشته باشید که خودشیفتگان به دنبال شریک زندگی نیستند. آنها به دنبال تحسین مطیع هستند. تنها ارزش شما برای خودشیفتگی به عنوان کسی است که می تواند به آنها بگویید که چقدر عالی هستند تا نفس سیری ناپذیر خود را ارضا کنند. خواسته ها و احساسات شما به حساب آورده نمی شوند.
به روشی که فرد خودشیفته با دیگران رفتار می کند ، نگاه کنید.
اگر خودشیفته مورد دروغ ، صدمه و بی احترامی دیگران قرار بگیرد، او در نهایت با آنها همانگونه رفتار خواهد کرد.
فرد خودشیفته را همانطور که هست باید ببینید نه آنطور که دوست دارید باشد.
بهانه های بد رفتاری یا صدمه ای که به شما می زند را متوقف کنید. انکار باعث نمی شود که رفتار ها از بین برود. واقعیت این است که خودشیفتگان در برابر تغییر بسیار مقاوم هستند ، بنابراین سؤالی واقعی که باید از خود بپرسید این است که آیا می توانید به طور نامحدود با آنها زندگی کنید.
روی رؤیاهای خود متمرکز شوید.
به جای اینکه خود را در هذیان خودشیفتگی گم کنید ، به چیزهایی که برای خودتان می خواهید تمرکز کنید. چه چیزی را می خواهید در زندگی خود تغییر دهید؟ چه استعداد هایی را می خواهید توسعه دهید؟ برای ایجاد واقعیتی پرتحرک تر از چه خیالاتی باید دست بکشید؟
با خودشیفتگی چطور رو به رو شویم
مرزهای سالم را تنظیم کنید
روابط سالم مبتنی بر احترام و توجه متقابل است. اما خودشیفتگان قادر به جبران واقعی در روابط خود نیستند. فقط این نیست که آنها مایل نیستند ، آنها واقعاً نمی توانند. آنها شما را نمی بینند. آنها شما را نمی شنوند. آنها شما را به عنوان کسی که خارج از نیازهای خودشان باشد ، نمی شناسند. به همین دلیل ، خودشیفتگان مرتباً مرزهای دیگران را نقض می کنند. علاوه بر این ، آنها این کار را با احساس مطلق حق انجام می دهند.
خودشیفتگان بدون اینکه سؤال کنند ،وسایل شما را بر می دارند، نامه های شخصی شما را می خوانند، استراق سمع در مکالمات شما انجام می دهند ، بدون دعوت در مهمانی شما شرکت می کنند و ممکن است ایده های شما را بدزدند. آنها حتی ممکن است به شما بگویند چه فکر کنید و احساس کنید. شناختن این خصوصیات برای آنچه که هستند مهم است ، بنابراین می توانید در جایی که نیازهای شما برآورده نمی شود ، در رفتار با آنها مرزهای سالم تری ایجاد کنید.
همه چیز را به خودتان نگیرید
برای محافظت از خود در برابر احساس فرومایگی و شرم ، خودشیفتگان باید همواره کاستی ها ، ظلم ها و اشتباهات خود را انکار کنند. غالباً آنها با انداختن تقصیرهای خود به گردن دیگران این کار را می کنند. بسیار ناراحت کننده است که به خاطر چیزی که تقصیر شما نیست یا از ویژگی های منفی که متعلق به شما نیست ، سرزنش شوید. اما هرچه هم که دشوار باشد ، سعی کنید آنها را به خودتان نگیرید چون واقعاً در مورد شما نیست.
در جای دیگر به دنبال پشتیبانی و ایده آل خود باشید
اگر می خواهید با فرد خودشیفته در ارتباط باشید ، درمورد آنچه می توانید- و نمی توانید- از او انتظار داشته باشید با خودتان صادق باشید. یک خودشیفته قصد ندارد به شخصی که واقعاً از نظر شما ارزش دارد تغییر کند ، بنابراین برای پشتیبانی عاطفی و تحقق شخصی و یافتن ایده آل خود باید در جای دیگری جستجو کنید.
علل
مشخص نیست چه چیزی باعث اختلال شخصیت خودشیفتگی می شود. مانند پیشرفت شخصیت و سایر اختلالات سلامت روان ، علت اختلال شخصیت خودشیفتگی احتمالاً پیچیده است. اختلال شخصیت خودشیفتگی ممکن است با:
محیط – عدم تطابق در روابط والدین و کودک با تحسین بیش از حد یا انتقاد بیش از حد که با تجربه کودک مطابقت دارد
ژنتیک – ویژگیهای ارثی
نوروبیولوژی – ارتباط بین مغز و رفتار و تفکر
درمان
به دلیل ماهیت این اختلال ، اکثر مبتلایان به خودشیفتگی تمایلی ندارند که اعتراف کنند مشکل دارند – و حتی تمایلی به کمک ندارند. حتی وقتی این کار را انجام دهند ، اختلال شخصیت خودشیفتگی می تواند برای درمان بسیار چالش برانگیز باشد. اما این بدان معنا نیست که هیچ امیدی نیست یا امکان تغییر وجود ندارد. تثبیت کننده حالت ، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد روانپریشی گاهی اوقات در موارد شدید تجویز می شوند یا اگر NPD شما با یک اختلال دیگر همراه باشد. با این وجود ، در بیشتر موارد روان درمانی ، اصلی ترین نوع درمان است.
با کار با یک درمانگر ماهر ، می توانید یاد بگیرید که مسئولیت اقدامات خود را بپذیرید ، حس بهتری را ایجاد کنید و روابط سالم تری برقرار کنید. همچنین می توانید روی توسعه هوش هیجانی (EQ) خود کار کنید. EQ توانایی درک ، استفاده و مدیریت احساسات شما به روشهای مثبت برای همدلی با دیگران ، برقراری ارتباط موثر و ایجاد روابط محکم است. مهمتر از همه ، مهارتهایی که باعث ایجاد هوش هیجانی می شوند در هر زمان می توانند یاد گرفته شوند.
برای استفاده از خدمات روانشناسی در زمینه اختلالات شخصیت و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز مشاوره بوجیکا با شماره های زیر تماس بگیرید
02122636858 – 02126767945 – 09212773724
مطالب پیشنهادی:
