خودشناسی چیست؟ | راه های خودشناسی | فواید خودشناسی | هدف از خودشناسی
در فلسفه ، “خودشناسی” به طور عادی به شناخت احساسات ، افکار ، عقاید و دیگر حالات ذهنی شخص اشاره دارد
خودشناسی
خودشناسی
در فلسفه ، “خودشناسی” به طور عادی به شناخت احساسات ، افکار ، عقاید و دیگر حالات ذهنی شخص اشاره دارد. حداقل از زمان دکارت ، بیشتر فیلسوفان اعتقاد داشتند که دانش ما از حالات ذهنی خودمان با دانش ما از دنیای بیرونی تفاوت دارد (جایی که این شامل دانش ما از افکار دیگران است). اما در مورد آنچه که دقیقاً دانش خود را از دانش در قلمروهای دیگر متمایز می کند ، توافق کمی وجود دارد. تا حدودی به دلیل این اختلاف ، فیلسوفان گزارش های رقابتی درباره چگونگی دستیابی به خودشناسی را تأیید کرده اند. این روایات پیامدهای مهمی برای طیف گسترده ای از موضوعات فلسفی ، به ویژه موضوعاتی در معرفت شناسی و فلسفه ذهن دارد.
برای استفاده از خدمات روانشناسی در زمینه اختلالات شخصیت و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز مشاوره بوجیکا با شماره های زیر تماس بگیرید
02122636858 – 02126767945 – 09212773724
دانش از خود:
- متمایز بودن خودشناسی
- امنیت معرفتی
- روش خاص
- نگاه به درون: درون نگری
- نگاه به بیرون: شفافیت
- مقام اول شخص
- تردیدها در مورد متمایز بودن خودشناسی
- شبهات عمومی
- شک بر اساس نتایج تجربی
- استدلال ضد درخشندگی
- حسابهای خودشناسی
- حساب های آشنایی
- حساب داخلی
- حساب تفسیری-حسی
- حساب دلایل
- حساب های شفافیت
- حساب های خردگرا
- حساب های نمایندگی
متمایز بودن خودشناسی
در مقایسه با دانش در حوزه های دیگر ،نکته خاص درمورد خودشناسی چیست؟ تصور می شود که خودشناسی با یک یا چند روش زیر با سایر انواع دانش متفاوت است.
- خودشناسی به ویژه از نظر معرفتی ایمن است.
- خودشناسی (بعضی اوقات) با استفاده از روشی منحصرا شخصی بدست می آید.
- خودشناسی به دلیل رابطه عاملی ویژه که فرد با حالات روحی خود برقرار می کند ، ویژه است.
- گفته های شخص در مورد حالات ذهنی خود دارای اقتدار ویژه یا پیش فرض حقیقت است.
روش خاص
بیشتر فیلسوفان می پذیرند که روشی برای فهم حالات ذهنی شخص وجود دارد که به ویژه به این معنی است که شخص به درون خود که برای او در دسترس است بنگرد. به طور سنتی ، این روش ویژه به عنوان نوعی نگاه “درونی” تعبیر می شود ، که به سمت حالت روحی و روانی که باید درک شود ، تفسیر می شود.
نگاه به درون: درون نگری
اصطلاح “درون نگری” – به معنای واقعی کلمه ، “نگاه کردن به درون” – روش سنتی فرد برای درک بهتر چگونگی حالات روحی خود را به تصویر می کشد. این اصطلاح از استعاره فضایی برای بیان فاصله بین دنیای اندیشه “درونی” و جهان “بیرونی” استفاده می کند. اصطلاح “درون نگری” به روش های مختلفی در ادبیات خودشناسی به کار می رود. شاید متداول ترین کاربرد آن است که با معنای تحت اللفظی مطرح شده است: در این استفاده ، درون بینی مشاهده داخلی است یا “توجه به سمت داخلی” در صورت موفقیت ، این آگاهی از یک حالت ذهنی حاصل می شود. تصور اینکه مشاهده درونی روشی ویژه است که با استفاده از آن به خودشناسی می پردازیم ، در حسابهای آشنایی و احساس درونی بسیار مهم است .
برای استفاده از خدمات روانشناسی در زمینه اختلالات شخصیت و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز مشاوره بوجیکا با شماره های زیر تماس بگیرید
02122636858 – 02126767945 – 09212773724
به عبارت ساده تر ، خودشناسی ، آگاهی از خود است ، با خود بودن چیزی است که هویت فرد را منحصر به فرد می کند. این مؤلفه های منحصر به فرد شامل افکار ، تجارب و توانایی ها است. مطالعه روانشناختی خودشناسی را می توان برای اولین بار به سال 1972 ردیابی کرد. روانشناسان شلی دووال و رابرت ویکلوند نظریه خودآگاهی را توسعه دادند.
آنها پیشنهاد کردند که:
وقتی توجه خود را به خود معطوف می کنیم ، رفتار فعلی خود را با معیارها و ارزش های داخلی خود ارزیابی و مقایسه می کنیم. ما به عنوان ارزشیاب های عینی از خود آگاه می شویم. ” در اصل ، آنها خودشناسی را مکانیسم اصلی کنترل خود می دانند. شناختن این نکته مهم است که خودآگاهی نه تنها درمورد آنچه درمورد خودمان توجه می کنیم بلکه همچنین نحوه توجه و نظارت بر دنیای درونی ماست. آیا تاکنون در مورد افکار یا تجربیاتی که داشته اید نسبت به خود قضاوت کرده اید؟ اگر چنین است ، پس شما تنها نیستید ، و وقت آن است که به سمت تأمل غیر قضاوتی از خود تلاش کنید.
اگر کیفیت غیر داوری یک مؤلفه اساسی خودشناسی است ، چگونه ما در این راستا تلاش کنیم؟
از آنجا که متوجه آنچه در درون ما اتفاق می افتد هستیم ، می توانیم به جای اینکه به خودمان سخت بگیریم ، آنها را جزء اجتناب ناپذیر بودن انسان بدانیم و بپذیریم.
نکته: اگر تا به حال به خودتان گفته اید “من باید / نباید از پس آن برمی آمدم” ، پس می دانید منظورم چیست. دفعه دیگر که در حال قضاوت درباره چیزی هستید که گفته اید یا انجام داده اید ، این سؤال را در نظر بگیرید:
آیا چیزی که من تجربه کردم فرصتی برای یادگیری و رشد من است؟ آیا ممکن است انسانهای دیگر اشتباه مشابهی مرتکب شده و از آن درس بگیرند؟
خودآگاهی فراتر از تجمع دانش در مورد خود است: این نیز در مورد توجه به وضعیت درونی ما با ذهن مبتدی و قلب باز است.
ذهن ما در ذخیره اطلاعات در مورد نحوه واکنش ما به یک رویداد خاص برای ایجاد طرح زندگی عاطفی ما بسیار ماهر است.
چنین اطلاعاتی غالباً به شرط آنکه ذهن ما را به واکنش واضح تبدیل می کند ، به شرط آنکه در آینده با یک اتفاق مشابه مواجه شویم.
خودآگاهی به ما این امکان را می دهد تا از این شرط بندی و پیش تصورات ذهن آگاه باشیم که می تواند پایه و اساس رهایی ذهن را از آن تشکیل دهد.
آیا خودشناسی اهمیت دارد؟
خودشناسی ، سنگ بنای اصلی هوش هیجانی انسان است. توانایی نظارت بر احساسات و افکارمان از لحظه به لحظه برای درک بهتر خودمان ، در صلح بودن با کسی که هستیم و با پیشرویانه مدیریت افکار ، احساسات و رفتارهایمان مهم است. علاوه بر این ، افراد دارای شناخت از خود تمایل دارند که آگاهانه عمل کنند (به جای اینکه منفعلانه واکنش نشان دهند) ، و سلامتی روانی خوبی دارند و چشم انداز مثبتی از زندگی دارند. آنها همچنین تجربه زندگی بیشتری دارند و احتمالاً دلسوزتر هستند.
چرا خودشناسی سخت است؟
اگر خودشناسی بسیار مهم است ، چرا ما خودشناس تر نیستیم؟ واضح ترین پاسخ این است که اکثر اوقات ما برای مشاهده خودمان راحت “نیستیم”. به عبارت دیگر ، ما مسلط نیستیم که به آنچه در داخل یا اطراف ما می گذرد توجه کنیم. علاوه بر سرگردانی ذهن ، تعصب شناختی مختلف همچنین بر توانایی ما در درک دقیق از خود تأثیر می گذارد. ما تمایل داریم روایاتی را باور کنیم که از احساس موجودیت ما پشتیبانی می کنند. این باور قبلی که در مورد خودمان وجود دارد ، ممکن است بر نحوه برخورد با پیامدهای سهل انگارانه مثلاً فراموش کردن تاریخ ناهار با یک دوست تأثیر بگذارد.
علاوه بر این ، تعصب تأیید می تواند ما را در جستجوی یا تفسیر اطلاعات به روشی که تأیید پیش تصور ما از چیزی است فریب دهد. عدم تمایل به جستجوی بازخورد می تواند در برابر ما نیز مؤثر باشد اگر بخواهیم از طریق دید دیگران ، دیدگاه همه جانبه تری نسبت به خود داشته باشیم.
خودشناسی در مقابل توجه به خود محور بودن
برای اهداف ما ، بگذارید بگوییم که خودشناسی شامل این است که به هویت و تجربیات زندگی کرده خود و نحوه ارتباط آنها با افراد دیگر توجه داشته باشیم. توجه خودمحور متضمن این است که فقط به فکر خودمان باشیم.
برای استفاده از خدمات روانشناسی در زمینه اختلالات شخصیت و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز مشاوره بوجیکا با شماره های زیر تماس بگیرید
02122636858 – 02126767945 – 09212773724
مطالب پیشنهادی:
- روانشناس کودک در تهران
- دکتر روانشناس کودک
- درمان سردرد میگرن با نوروفیدبک
- عوارض مصرف خودسرانه دارو
- مدیریت استرس
https://positivepsychology.com/self-awareness-matters-how-you-can-be-more-self-aware/
https://plato.stanford.edu/entries/self-knowledge/
