تشخیص اوتیسم کلینیک کودک و خانواذه بوجیکا | تست تشخیص اوتیسم

  • تشخیص اوتیسم کلینیک کودک و خانواذه بوجیکا

     

     

    Screenshot ۲۰۱۷۱۲۳۱ ۱۸۰۰۵۹ 300x233 - تشخیص اوتیسم کلینیک کودک و خانواذه بوجیکا | تست تشخیص اوتیسم
    تشخیص اوتیسم

     

    در تشخیص اوتیسم هیچ تست پزشکی وجود ندارد. برای تشخیص اوتیسم در یک کودک باید رفتار، ارتباط و سطح رشد ذهنی کودک به دقت بررسی شود. از آنجائی که بعضی از علائم این بیماری با بعضی از بیماری های دیگر مشترک است ممکن است متخصصین آزمایشها و تست های پزشکی متفاوتی را برای کودک تجویز کنند تا از وجود یا عدم وجود مشکلات دیگر در کودک مطمئن شوند.

    با یک بررسی کوتاه در یک جلسه ممکن نیست که بتوان به طور قطع تشخیص اوتیسم  و وجود آن را در کودک ثابت کرد. مشاهدات والدین و بررسی کامل مراحل رشد کودک از لازمات تشخیص اوتیسم در یک کودک می باشد. در نگاه اول تشخیص اوتیسم ممکن است کودک اوتیستیک به نظر عقب مانده ذهنی، دارای اختلال رفتاری، دارای مشکل شنوائی و یا دارای رفتارهای عجیب به نظر برسد. البته ممکن است تمام این علائم در تشخیص اوتیسم یک کودک اُوتیستیک وجود داشته باشند که این امر خود باعث مشکلتر شدن تشخیص اوتیسم می شود.

    اوتیسم یک بیماری روانی نیست. کودکان اتیستیک قابل درمان هستند و نباید از آنها قطع امید شود و نیز بهتر است بدانید که هیچ عامل روانی شناخته نشده است که باعث بروز اوتیسم در کودکان شود .

     به هر حال در ابتدای امر بایستی معاینه دقیق و کاملی از کودک به عمل آید زیرا به این ترتیب می توان یک برنامه مناسب و دقیق برای کمک به کودک اتیستیک و درمان او تهیه کرد.

    تشخیص اوتیسم

    تحقیقات نشان داده است که تشخیص اوتیسم در سال های نخست و زودهنگام در درمان و بهبود وضعیّت کودکان مبتلا بسیار مؤثر است. هر چقدر زودتر بتوان تشخیص اوتیسم را در کودک انجام داد، زودتر هم می شود از برنامه های درمانی برای کمک به این کودکان بهره برد.

    روش های تشخیص اوتیسم :

    علائم و نشانه های اوتیسم ممکن است در زمان نوزادی بروز کنند و شاید هم این اتفاق نیافتد ولی نشانه های این بیماری حتماً بین ۲۴ ماهگی الی ۶ سالگی خود را نشان خواهند داد.

    انجمن ملی پرورش و سلامت کودکان در آمریکا این پنج سئوال اولیه را برای یک معاینه از کودک اوتیستیک تهیه کرده است 🙁 تشخیص اوتیسم )

    ۱-آیا کودک شما تا قبل از ۱۲ ماهگی صدا سازی و نجوا داشته است ؟

    ۲-تا قبل از ۱۲ ماهگی آیا کودک شما از اشاره، اداها و یا گرفتن دست دیگران و همینطور بای بای کردن استفاده کرده است ؟

    ۳-آیا کودک شما تا قبل از ۱۶ ماهگی از کلمات تنها استفاده کرده است ؟

    ۴-آیا کودک تا قبل از ۲۴ ماهگی از ترکیب دو کلمه استفاده کرده است ؟

    ۵-آیا کودک هیچ کدام از مهارتهای کلامی و اجتماعی خود را از دست داده است ؟

    در صورت جواب منفی به چهار سئوال اول و جواب مثبت به سئوال آخر احتمال وجود اوتیسم در کودک داده می شود. البته باز هم یادآور می شویم که برای تشخیص اوتیسم نیاز به بررسی های بسیار دقیق و جامعی می باشد که باید توسط افراد متخصص و آگاه صورت بگیرد.

    برای یک بررسی دقیق و کامل یک کودک مظنون به اوتیسم بایستی توسط  روانشناس، مشاور آموزش و یاد گیری کودکان، روانپزشک کودک، متخصص گفتار درمانی و سایر متخصصین در زمینه اوتیسم معاینه شود.

    مشاوره با متخصصین : اگر کودک از طرف شما و یا دکتر مخصوص خود مظنون به اوتیسم باشد به هر حال بایستی توسط شخصی که در زمینه اوتیسم تخصص دارد معاینه دقیق شود. ممکن است این فرد یک روانشناس، روانپزشک و یا یک متخصص رشد اطفال باشد.

    گاهی ممکن است برای یک تشخیص دقیق و درمان به یک تیم متخصص نیاز شود این تیم می تواند از افراد زیر تشکیل شود :

    ۱-متخصص رشد در اطفال: این فرد می تواند مشکلات سلامتی و رشد در کودکان را درمان کند.

    ۲-روانپزشک کودک: این فرد می تواند در تشخیص اولیه کمک کرده و در صورت نیاز داروهائی را برای کمک به کودک تجویز کند.

    ۳-روانشناس کودک: در شناخت عادات و حالات روانی کودک کمک کرده و ناتوانی های کودک در زمینه های رشد ذهنی ،روانی، و اجتماعی را بررسی می کند.

    برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه اختلالات کودک و اوتیسم و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز با شماره های زیر تماس بگیرید

    02122636858 –  09212773724

     

    Screenshot ۲۰۱۷۱۲۳۱ ۱۷۵۹۱۹ 300x227 - تشخیص اوتیسم کلینیک کودک و خانواذه بوجیکا | تست تشخیص اوتیسم

     تشخیص اوتیسم

    1- کودک مبتلا به اوتیسم اختلال تکلم دارد

    از نظر کلامی، کودک مبتلا به اوتیسم دچار تاخیر است. کودکان به مرور که بزرگ می شوند، درک بیانی بالاتری در مقایسه با قدرت بیان دارند. یک کودک طبیعی در یک سالگی می تواند تک کلمه ادا کند و در 1.5 سالگی 3-2 کلمه را با هم ترکیب می کند اما کودکان مبتلا به اوتیسم یا کلام ندارند یا در مقایسه با سن شان دچار تاخیر کلامی اند یا کلام دارند اما معنی دار نیست و کلام دیگران را اکو می کنند.

    متاسفانه گاهی والدینی را می بینیم که اوتیسم فرزندشان را انکار می کنند. آنها می گویند فرزندم کلام دارد و حتی باهوش است چون در سن پایین می تواند جمله های سنگین و طولانی را بیان کند اما برخی کودکان مبتلا به اوتیسم مثل طوطی کلمات و جمله های اطرافیان را تکرار می کنند.

    این به معنی هوش بالای کودک نیست بلکه بدان معنی است که کودک درک و شناختی از محیط اطراف ندارد.

    2- کودک مبتلا به اوتیسم «من» نمی گوید

    در روند طبیعی رشد، کودکان به محض آنکه «من» را درک می کنند، دیگر از «نام خود» برای بیان خواسته هایشان استفاده نمی کنند در حالی که کودک مبتلا به اوتیسم شناختی از «من» ندارد و خود را با نام صدا می زند؛ مثلا می گوید: «به علی آب بدید!» این نشانه خوبی نیست. حتی کودک مبتلا ضمایر را هم اشتباه استفاده می کند.

    3- ارتباط کودک مبتلا به اوتیسم یکطرفه است

    کودک مبتلا به اوتیسم حتی اگر کلام داشته باشد، نمی تواند درست ارتباط برقرار کند و گفتارش جهت دار نیست. ممکن است محتوای کلام با سنش متناسب نباشد یا بدون توجه به صحبت های دیگران فقط در مورد علایق خود صحبت کند.

    در واقع کودک مبتلا به اوتیسم نمی تواند تبادل اطلاعات کند. این کودکان به لبخند یا خستگی دیگران توجهی ندارند و نمی توانند نوبت را رعایت کنند. آنها ارتباط یکطرفه برقرار می کنند و به همین علت ارتباطشان موثر نیست.

    4- واژه سازی کودک مبتلا به اوتیسم غیرطبیعی است

    ممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، مختص مبتلایان به اوتیسم است. مثلا کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است همیشه به «باب اسفنجی»، «بنگی» بگوید.

    5- اوتیسم گاهی خفیف است، گاهی شدید

    در گذشته اوتیسم به 5 گروه تقسیم می شد اما امروزه می دانیم که اوتیسم نوعی اختلال رفتاری است و طیف بندی دارد. ممکن است فردی تمام علائم را داشته باشد و در طیف شدید اوتیسم باشد و به شکل فردی در خودمانده در جامعه ظاهر شود و ممکن است فقط مشکل ارتباطی داشته باشد؛ مثلا نتواند دوست صمیمی داشته باشد و احساسات دیگران را درک کند و در گروه مبتلایان به اوتیسم خفیف دسته بندی شود.

    برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه اختلالات کودک و اوتیسم و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز با شماره های زیر تماس بگیرید

    02122636858 –  09212773724

    6- کودک مبتلا به اوتیسم ساعت ها با یک وسیله سرگرم می شود

    کودک طبیعی مدت توجه کوتاهی دارد یعنی شاید نهایتا 5 دقیقه با یک اسباب بازی بازی کند و بعد آن را رها کند و سراغ بازی دیگری برود. کودک طبیعی چون محرک های مختلف را آزمایش می کند، پیشرفت می کند اما کودک مبتلا به اوتیسم ساعت ها یک بازی تکراری انجام می دهد.

    7- کودک مبتلا به اوتیسم محو پنکه و لباسشویی می شود

    این کودکان به چرخیدن یا به وسایلی که می چرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعت ها خود را با تماشای آنها سرگرم کنند. ممکن است زنجیری را تکان دهند یا به موسیقی های ثابت واکنش و علاقه شدید نشان دهند.

    8- کودک مبتلا به اوتیسم مثل کودکان دیگر بازی نمی کند

    این کودکان بازی های تخیلی ندارند. کودکان از 1.5 تا 2 سالگی وارد بازی های نمادین می شوند؛ مثلا ممکن است از یک تکه پازل به عنوان لیوان چای استفاده کنند یا عروسک شان را روی پا بگذارند و تکان دهند. این بازی ها به رشد طبیعی کودک کمک می کند اما مبتلایان به اوتیسم این توانایی را ندارند.

    آنها با اسباب بازی ها آنگونه که باید بازی نمی کنند؛ مثلا ممکن است به جای راه بردن ماشین های اسباب بازی روی زمین، آنها را پشت هم بچینند و قطار کنند.

    9- تشخیص اوتیسم در بدو تولد ممکن نیست

    علائم اوتیسم معمولا از 9 ماهگی قابل تشخیص است اما در 3-2 سالگی کاملا مشخص می شود مگر در موارد بسیار خفیف که ممکن است در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود. علائم در 3 حوزه ارتباط، کلام و علایق و رفتارهای تکراری دیده می شود.

    10- کودک مبتلا به اوتیسم ارتباتط چشمی ندارد

    در موارد متوسط تا شدید، این کودکان ارتباط چشمی ندارند اما در موارد خفیف فقط ارتباط کلامی برقرار نمی کنند.

    11– کودک مبتلا به اوتیسم نبوغ خاصی در برخی مسائل دارد

    متاسفانه دو سوم کودکان مبتلا کم توان ذهنی هستند و یک سوم آنها هوش معمولی دارند. این کودکان در برخی مسائل نبوغ خاصی دارند. مثلا ممکن است علاقه خاصی به سیاره ها داشته باشند و با کمترین تلنگری اطلاعاتی را در این زمینه حفظ کنند و اگر در جمع قرار بگیرند در مورد این مسائل صحبت کنند. معمولا هم به پیام های ارتباطی دیگران مثل اینکه «بس است» یا «خسته شدیم» توجهی ندارند.

    12- کودک مبتلا به اوتیسم توان همذات پنداری ندارد

    کودک مبتلا به اوتیسم درک کاملی از احساسات دارد. او می تواند مادرش را بغل کند و ببوسد یا دلیل گریه اش را جویا شود اما در سنین بالاتر که انتظارها از او بیشتر می شود، ممکن است در این زمینه دچار مشکل شود.

    کودک مبتلا به اوتیسم توانایی ذهن خوانی ندارد؛ نمی تواند به محیط توجه کند یا خود را جای دیگران بگذارد و احساسات دیگران را درک کند.

    13- کودک مبتلا به اوتیسم تفکر انتزاعی ندارد

    تفکر انتزاعی تفکر پیچیده ای است که با رسیدن به نوجوانی کامل می شود. یک فرد عادی در نوجوانی می تواند متوجه ضرب المثل ها و کنایه شود اما این کودکان چنین درکی ندارند. آنها نمی توانند از مسائل نتیجه بگیرند و همین موضوع ارتباطشان را مختل می کند.

    14- کودکان مبتلا به اوتیسم یکپارچگی حسی ندارند

    این کودکان یکپارچگی حسی ندارند؛ یعنی در برخی از آنها آستانه درد بسیار بالا و در برخی پایین است. بعضی از آنها گاهی متوجه سوختگی های شدید نمی شوند و برخی با کوچکترین ضربه درد شدید حس می کنند. در مورد صدا هم همینطور است؛ گاهی یک کودک مبتلا صداهای بسیار آهسته را می شنود و به آن توجه دارد در حالی که متوجه صداهای بلند مثل صدای زنگ در نمی شود.

     

    عواملی که خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش می دهند

     همه کودکان از هر نژاد و یا ملیتی ممکن است دچار بیماری اوتیسم شوند، اما عواملی خاص که در ادامه می آیند می توانند خطر این بیماری را افزایش دهد، این عوامل شامل:

    جنسیت کودک- پسرها چهار تا پنج برابر بیشتر در خطر ابتلا به بیماری اوتیسم هستند.

    سابقه خانوادگی –در خانواده هایی که یک کودک مبتلا به اوتیسم وجود دارد، خطر اینکه کودکی دیگر با این بیماری داشته باشند بیشتر است. همچنین خیلی غیرمعمول نیست که پدر و مادر و یا سایر اقوام نزدیک کودک مبتلا به اوتیسم، در ارتباط با دیگران و … مشکلاتی داشته باشند.

    سایر اختلالات- کودکانی که بیماری خاصی دارند بیشتر از کودکان سالم در خطر ابتلا به بیماری اوتیسم هستند.

    سن والدین- ممکن است بین سن والدین و ابتلای کودک به اوتیسم رابطه ای وجود داشته باشد. اعتقاد بر این است که فرزندان والدین بزرگسال بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به این بیماری هستند. بااین حال تحقیقات بیشتری در این رابطه مورد نیاز است.

     

    Screenshot ۲۰۱۷۱۲۳۱ ۱۸۱۳۲۲ 300x197 - تشخیص اوتیسم کلینیک کودک و خانواذه بوجیکا | تست تشخیص اوتیسم
    تشخیص اوتیسم
    پیشگیری از اوتیسم

    هنوز هیچ راهی برای پیشگیری از ابتلای کودک به اوتیسم یافت نشده است. با این حال با تشیخیص اوتیسم و درمان بموقع بیماری بهبود یافته و مهارت های اجتماعی و کلامی کودک ارتقا پیدا می کند.

    اوتیسم در سراسر دنیا دیده می شود و فقط در پسران بیشتر از دخترها مشاهده شده است. به عبارت دیگر نژاد، مکان زندگی، میزان سواد، وضعیت مالی، نوع اعتقاد، شیوه زندگی، و … هیچکدام تأثیری در شانس بروز اوتیسم ندارند.

     

    **اگر کودک شما مبتلا به اوتیسم است با مراجعه به روانشناسان و روانپزشکان کلینیک بوجیکا برای آشنایی با راههای مختلف بهبود کودک، به کودکتان کمک نمایید. درمان بموقع برای کودک مفید بوده، زندگی را برای او آسان تر کرده و از افزایش شدت بیماری اوتیسم پیشگیری می نماید.**

    برای استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه اختلالات کودکان و اوتیسم  و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز با شماره های زیر تماس بگیرید

    02122636858 –  09212773724

    مطالب مرتبط:

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    مقالات مرتبط

    ارسال نظر

    آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.