اعتیاد به کافئین | علائم اعتیاد به کافئین | پیامد های منفی اعتیاد به کافئین

اعتیاد به کافئین

اعتیاد به کافئین

کافئین یکی از پرمصرف ترین مواد اعتیاد آور است و به شدت در بزرگسالان، نوجوانان و حتی کودکان به بازار عرضه می شود. در حالی که احتمالاً قهوه متداول ترین منبع کافئین است اما در بسیاری از غذاها و نوشیدنی های رایج نیز وجود دارد، بنابراین ممکن است مصرف کافئین شما از آنچه متوجه می شوید بیشتر باشد.

اعتیاد به کافئین چیست؟

یکی از رایج ترین اعتیاد ها در جهان کافئین یک محرک سیستم عصبی مرکزی است که توانایی تقویت غلظت ، افزایش متابولیسم و ​​تقویت خلق و خوی را دارد. خواه از قهوه، چای، نوشیدنی های انرژی زا یا نوشابه استفاده شود ، بسیاری از افراد احساس می کنند که صبح ها به کافئین نیاز دارند تا هوشیاری و انگیزه کار را افزایش دهند. بیش از 90٪ از بزرگسالان به طور مرتب کافئین می نوشند و به طور متوسط ​​روزانه 200 میلی گرم کافئین مصرف می کنند – معادل دو لیوان قهوه  یا پنج قوطی نوشابه . در بیشتر موارد ، نوشیدن نوشیدنی های کافئین دار یک عادت نسبتاً بی خطر و غیر مضر است. با این حال ، هنگامی که نیاز به کافئین از یک انتخاب دلپذیر به یک نیاز روزانه از خط عبور می کند، می تواند نشان دهنده اعتیاد باشد.

افراد می توانند به سرعت وابسته به قهوه و سایر نوشیدنی های کافئین دار باشند. این به دلیل تغییرات شیمیایی است که مصرف پایدار در مغز ایجاد می کند. اگر کسی به طور روزانه کافئین بنوشاند ، تحمل می کند ، دقیقاً مانند یک دارو نسبت به سایر داروها یا الکل. پس از مدتی کاربر برای تولید همان اثرات هوشیاری به کافئین بیشتر و بیشتری نیاز دارد. مشروبات الکلی کافئین به طور منظم با جنبه بیداری که این ماده تولید می کند ، سازگار می شوند و به تدریج به مقادیر بالاتری برای دستیابی به همان “رفع کافئین” نیاز دارند. مشابه سایر داروها ، افرادی که به طور ناگهانی مصرف کافئین را پس از استفاده طولانی مدت متوقف می کنند ، دچار علائم ترک می شوند و هوس هایی را تجربه می کنند. این مسئله باعث می شود افراد زیادی بدون توجه به مشکلات بهداشتی مرتبط با مصرف مزمن کافئین ، هنگام ترک و از سرگیری نوشیدن کافئین ، دوباره عود کنند.

اعتیاد به کافئین حاوی جنجالی

علیرغم شباهت بین وابستگی به کافئین و سایر اعتیاد به مواد مخدر ، برخی از مسئولان مراقبت های بهداشتی درباره این موضوع بحث می کنند که آیا این امر می تواند به عنوان یک اعتیاد واقعی شناخته شود یا خیر. دلیل اصلی این امر این است که سایر مواد اعتیاد آور ، مانند آمفتامین و کوکائین ، ناحیه ای از مغز مرتبط با پاداش و انگیزه را تا حد بیشتری نسبت به کافئین تحریک می کنند. کافئین باعث افزایش دوپامین در مغز می شود ، اما به اندازه کافی بزرگ نیست که سیستم پاداش در مغز را مانند سایر داروها متعادل کند. به همین دلیل ،در حال حاضر اعتیاد به کافئین را به عنوان یک اختلال در مصرف مواد تشخیص نمی دهد. با این حال ، برداشتن کافئین را به عنوان یک بیماری بالینی تشخیص می دهد. سازمان بهداشت جهانی به اولین شرکت پزشکی تبدیل شد که به طور رسمی اعتیاد به کافئین را به عنوان یک اختلال بالینی در سال 2012 تشخیص داد.

برای استفاده از خدمات روانشناسی
و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز مشاوره بوجیکا با شماره های زیر تماس بگیرید

02122636858 -09212773724

چگونه کافئین بر مغز تأثیر می گذارد

کافئین به دلیل روشی که دارو روی مغز انسان تأثیر می گذارد اعتیاد آور است و احساس هوشیاری را نسبت به افراد ایجاد می کند. به زودی پس از مصرف کافئین ، آن را از طریق روده کوچک جذب می شود و در جریان خون حل می شود. از آنجا که مواد شیمیایی هم محلول در آب و هم چربی هستند، می توانند به سد خونی مغز نفوذ کرده و وارد مغز شوند.

از نظر ساختاری ، کافئین از نزدیک شبیه به مولکولی است که به طور طبیعی در مغز وجود دارد ، بنام آدنوزین. کافئین به قدری به مولکول شباهت دارد که می تواند به راحتی در گیرنده های سلول های مغزی برای آدنوزین قرار بگیرد و آنها را به طور موثری مسدود کند. به طور معمول ، آدنوزین به مرور زمان در این گیرنده ها قفل می شود و احساس خستگی ایجاد می کند. هنگامی که مولکول های کافئین آن گیرنده ها را مسدود می کنند ، از بروز این امر جلوگیری می کنند و حس هوشیاری و انرژی را تا متابولیزه شدن کافئین ایجاد می کنند. علاوه بر این ، برخی از محرکهای طبیعی خود مغز مانند دوپامین آزاد می شوند و در صورت مسدود شدن گیرنده های آدنوزین ، موثرتر عمل می کنند. مازاد آدنوزین غدد فوق کلیوی را ترشح می کند تا آدرنالین ترشح کنند ، یکی دیگر از محرک ها است و این باعث افزایش هوشیاری و کاهش احساس خستگی می شود.

علائم اعتیاد به کافئین

افرادی که از اعتیاد به کافئین رنج می برند، معمولاً بیشتر از حد توصیه شده مصرف می کنند به جای مقدار واقعی کافئین که در روز مصرف می شود ، اعتیاد به کافئین با روشی تحت تأثیر قرار گرفتن این ماده بر عملکرد روزانه فرد مشخص می شود. شدت اعتیاد بر اساس اینکه کسی احساس پریشانی می کند وقتی می خواهد کافئین بخورد و نتواند آن را دریافت کند ، محاسبه می شود و این که در زندگی روزمره چه میزان اختلال ایجاد می کند.

 تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، اعتیاد به کافئین را به عنوان یک اختلال سوء مصرف مواد به رسمیت نمی شناسد ، اما آن را به عنوان یک شرایط برای مطالعه آینده تشخیص می دهد.  مصرف کافئین مشکل ساز حداقل با سه معیار زیر مشخص می شود:

• تمایل مداوم یا تلاش ناموفق برای کاهش یا کنترل مصرف کافئین
  
• مصرف مداوم کافئین علیرغم آگاهی از داشتن یک مشکل جسمی یا روانی مداوم یا مکرر که احتمالاً توسط کافئین ایجاد شده یا تشدید شود.

از آنجا که کافئین یک داروی محرک است، مسمومیت با کافئین باعث ایجاد خوشه ای از علائم مرتبط با تحریک مغز و سیستم عصبی می شود. در حالی که مصرف کنندگان کافئین از افزایش انرژی و هوشیاری که کافئین به آنها می دهد لذت می برند ، علائم ناخوشایندی که توسط بسیاری از مصرف کنندگان ، به ویژه کسانی که معتاد هستند ، تجربه می کنند:

• بی قراری
• عصبی بودن
• هیجان
• خوابیدن مشکل
• تحریک
• پیچش عضلانی
• جریان پر فشار افکار و گفتار
• صورت روان
• ضربان قلب افزایش یافته است
• معده ناراحت است
• افزایش ادرار

علائم ترک کافئین شامل موارد زیر است:

• سردرد
  
• تحریک پذیری
  
• خستگی
  
• اضطراب
  
• تمرکز مشکل
  
• حالت افسردگی
  
• لرزان
  
• انرژی کم

برای استفاده از خدمات روانشناسی
و تعیین نوبت ویزیت با متخصصان مرکز مشاوره بوجیکا با شماره های زیر تماس بگیرید

02122636858- 09212773724

مطالب پیشنهادی:

• مشاوره فردی
• روانشناس خانواده
• علائم اعتیاد
• آزمایش اعتیاد
• تغذیه سالم
• دلیل ازدواج
• سکس تراپی