هشدار!چه کودکانی اضطراب جدایی دارند؟

اضطراب جدایی

اضطراب جدایی قبل از تولد کودک ممکن است آغاز شود و در زمانی که کودک چهار ساله است ممکن است دوباره ظاهر شود یا ادامه یابد.

  • اضطراب جدایی در کودکان

     

    کلمه “اضطراب جدایی” اغلب برای اوایل سالهای کودکی استفاده می شود. همانطور که کودکان نوپا از محیط پیرامونی خود آگاه می شوند و شروع به درک دنیای اطراف خود می کنند، برای جدایی از والدین تلاش می کنند. کودک نوپایی که به پرستار یا مهد کودک تحویل داده شده، هنگام ترک مراقب، فریاد می کشد و گریه می کند. مشاهده این امر برای مراقب دشوار است، اما این بخش از رشد کودکی بسیار رایج است.

    آنچه والدین همیشه برای آن آماده نیستند، بازگشت اضطراب جدایی در “بچه های بزرگ” است. هم کودکان و هم نوجوانان هنگام مدرسه رفتن می توانند با اضطراب جدایی دست و پنجه نرم کنند و در بعضی موارد منجر به اختلال اضطراب جدایی می شود.

    طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات ذهنی، اختلال اضطراب جدایی در 4٪ کودکان و 1.6٪ نوجوانان دیده می شود و این امر را به عنوان شایعترین اختلال اضطراب در کودکان زیر 12 سال نشان می دهد. علائم اختلال اضطراب جدایی باعث نگرانی می شود. امتناع از مدرسه ، اختلال در خواب و ناراحتی بیش از حد در صورت جدایی، می تواند بر زندگی روزمره کودک تأثیر منفی بگذارد.

    برای تعیین وقت از متخصصان روانشناسی در زمینه ی مشاوره کودک با شماره های زیر تماس بگیرید.

    ۰۲۱۲۲۶۳۶۸۵۸ –  ۰۲۱۲۲۶۲۲۰۰۶

    لطفا بخوانید: 7 حقیقت تلخ درباره استرس کودکان

    178124494 - هشدار!چه کودکانی اضطراب جدایی دارند؟
    اضطراب جدایی

    علائم اختلال اضطراب جدایی

    ویژگی تعیین کننده اختلال اضطراب جدایی ترس یا اضطراب بیش از حد در مورد جدایی از خانه یا کسانی که به آن ها وابسته اند، می باشد. این ترس یا اضطراب با توجه به سطح رشد فرد از آنچه انتظار می رود، بیشتر است.

    کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی حداقل سه مورد از علائم زیر را تجربه می کنند:

    • پریشانی بیش از حد هنگام تجربه جدایی از خانه یا کسانی که به آن ها دلبستگی دارد مثل والدین یا پرستار کودک
    • نگرانی بیش از حد در مورد از دست دادن کسانی که به آن ها وابستگی دارد یا آسیب احتمالی به آنها در اثر بیماری، تصادف، بلایا یا مرگ
    • نگرانی مداوم در مورد تجربه جدایی غیر منتظره از والدین مانند آدم ربایی، تصادف و بیمار شدن
    • امتناع از بیرون رفتن از خانه ، از جمله رفتن به مدرسه یا فعالیت های دیگر، به دلیل ترس از جدایی
    • ترس بیش از حد از تنهایی
    • امتناع از خوابیدن در خارج از خانه یا خوابیدن بدون اینکه والدین باشند.
    • کابوس های جدایی
    • مشکلات جسمی مانند سردرد ، معده درد یا استفراغ در صورت دور بودن از والدین

    علائم اختلال اضطراب جدایی در کودکان و نوجوانان حداقل چهار هفته طول می کشد و باعث پریشانی قابل توجهی می شود. امتناع از مدرسه رفتن در کودکان و نوجوانان که با این اختلال دست و پنجه نرم می کنند معمول است و می تواند منجر به ضعف در عملکرد تحصیلی شود. اختلال اضطراب جدایی همچنین می تواند روابط اجتماعی و روابط خانوادگی را مختل کند.

    کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی مدام به دنبال والدین خود هستند، در بازی یا تنها ماندن مشکل دارند و هنگام خواب نیز مشکل دارند. آنها غالباً به والدین یا سرپرستان نیاز دارند تا هنگام خواب با آنها بمانند و هنگام بیدار شدن از خواب به اتاق خواب والدین راه پیدا کنند.

    06113 Sleep Scotland Quote Box Image V2 Why is sleep important 1 - هشدار!چه کودکانی اضطراب جدایی دارند؟
    اضطراب جدایی

    درمان اختلال اضطراب جدایی

    چندین روش درمانی معمول برای اختلال اضطراب جدایی وجود دارد. اگر کودکان و نوجوانان شما چنین اختلال را دارند، هرچه زودتر مداخله کرده و از متخصص کمک بگیرید. به احتمال زیاد کودک شما نتیجه مثبت درمانی را تجربه خواهد کرد.

    یافتن یک رواندرمانگر متخصص در زمینه کودکان و نوجوانان اولین قدم برای کمک به فرزندتان در کنار آمدن با آن است. انواع مختلف رواندرمانی وجود دارد که می تواند در درمان اختلال اضطراب جدایی موثر باشد.

    درمان رفتاری شناختی (CBT)

    این نوع درمان، روش اصلی برای درمان اختلال اضطراب جدایی می باشد. از طریق CBT، کودکان می آموزند که چگونه احساسات اضطراب زا و پاسخ های فیزیکی خود به افکار اضطراب زا را تشخیص دهند.

    آنها یاد می گیرند که عوامل محرک و الگوهای فکری آنها که به احساسات اضطراب آور آنها کمک می کند را شناسایی کنند. از طریق تکنیک های مختلف، کودکان استراتژی هایی را برای مدیریت افکار و احساسات اضطراب زا و کنار آمدن با احساسات خود می آموزند.

    خانواده درمانی

    قرار دادن والدین و سایر اعضای خانواده در روند درمان می تواند نتایج را برای کودک بهبود بخشد. در خانواده درمانی، والدین، خواهرها و برادرها می توانند روش های جدیدی را برای تعامل با کودک بیاموزند و الگوهای رفتاری را تحریک کنند. آنها همچنین می توانند استراتژیهای مفیدی را برای کمک به کودک در هنگام افزایش اضطراب بیاموزند.

    بازی درمانی

    کودکان کوچکتر می توانند در درک بین افکار ، احساسات و اعمال مشکل داشته باشند. برای این کودکان ، بازی درمانی می تواند به آنها کمک کند تا احساسات خود را نشان داده و پردازش کنند و یاد بگیرند که با آنها کنار بیایند.

    آموزش آرامش برای کودکان و نوجوانان که با اختلال اضطراب جدایی دست و پنجه نرم می کنند، ضروری است. تنفس عمیق و آرامش عضلانی پیشرونده همچنین می تواند به کودکان و نوجوانان کمک کند تا در اوقات اضطراب خود را آرام کنند.

    برخی از کودکان و نوجوانان حتی در طول درمان نیز با علائم اختلال اضطراب جدایی مبارزه می کنند. اگر علائم همچنان بر فرزند شما تأثیر منفی بگذارد و فرزند شما را برای رفتن به مدرسه یا حتی بیرون رفتن از خانه دشوار کند، ممکن است دارو کمک کند. مهم است که به دنبال ارزیابی دارو از روانپزشک کودک و نوجوان باشید، زیرا داروها می توانند عوارض جانبی قابل توجهی برای کودکان داشته باشند.

    لطفا بخولانیدآیا فرزند طلاق از مشکلات روانشناختی در امان است؟

    shutterstock159905597 - هشدار!چه کودکانی اضطراب جدایی دارند؟
    اضطراب جدایی

    چگونه والدین می توانند به کودکان در خانه کمک کنند؟

    مواردی وجود دارد که والدین می توانند برای کمک به کودکان و نوجوانان و برای کنترل احساسات اضطرابی خود انجام دهند. حمایت والدین نقشی اساسی در کمک به بچه ها دارد تا یاد بگیرند به طور مستقل کنار بیایند. برای کمک به موفقیت فرزندتان در خارج از خانه این راهکارها را در خانه امتحان کنید:

    • برنامه ای برای کمک به رفتن کودکتان به مدرسه در صبح تنظیم کنید (زود بیایید، قبل از رسیدن بچه های دیگر به عنوان کمک دهنده به معلم باشید، قبل از اینکه زنگ زنگ بخورد در زمین بازی ورزش کنید)
    • با تهیه لیستی از افکار مثبت ، به کودک خود کمک کنید تا افکار اضطراب زا را از نو تنظیم کند (حتی نوشتن اینها روی کارتها و قرار دادن آنها در کوله پشتی نیز کمک می کند)
    • یادداشت های ظرف ناهار را روزانه بنویسید که شامل عبارات مثبت باشد
    • از برنامه ریزی بیش از حد خودداری کنید. بر روی زمان بازی و عادات خواب سالم تمرکز کنید
    • به کودک خود نسبت به تغییرات روزمره زودتر از موعد هشدار دهید
    • با کودک خود همدردی کنید و درباره پیشرفت به دست آمده نظر دهید.

    برای تعیین وقت از متخصصان روانشناسی در زمینه ی مشاوره کودک با شماره های زیر تماس بگیرید.

    ۰۲۱۲۲۶۳۶۸۵۸ –  ۰۲۱۲۲۶۲۲۰۰۶

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    مقالات مرتبط

    ارسال نظر

    آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.